Προχτές ο Χρήστος έπεσε απ’ το γιαπί
Και οι εργάτες κατεβάσαν τα κασκέτα
Χρόνια την παίζουν την ζωή τους στην ρουλέτα
Θεό να δούνε και να κάνουν προκοπή
Η μάνα του ξενόπλενε χωρίς να ξέρει
Πως πάει ο γιος της μακρινό ταξίδι
Στην Φρεατίδα πάλι μαύρο το τσεμπέρι
Και η ζωή της μαύρο έγινε σανίδι
Προχτές ο Χρήστος έγινε κι αυτός Χριστός
Σαν τους Χριστούς που κάθε μέρα ανηφορίζουν
Στον Γολγοθά τους μια μπουκιά για να κερδίζουν
Να μην τους λειώνουν η μιζέρια κι ο καημός
|
Prochtés o Chrístos épese ap’ to giapí
Ke i ergátes katevásan ta kaskéta
Chrónia tin pezun tin zoí tus stin ruléta
Theó na dune ke na kánun prokopí
I mána tu ksenóplene chorís na kséri
Pos pái o gios tis makrinó taksídi
Stin Freatída páli mavro to tsebéri
Ke i zoí tis mavro égine sanídi
Prochtés o Chrístos égine ki aftós Christós
San tus Christus pu káthe méra aniforízun
Ston Golgothá tus mia bukiá gia na kerdízun
Na min tus liónun i mizéria ki o kaimós
|