Μη μου λες μαζί, σ ένα σπίτι
εγώ θέλω άλλο πλανήτη
δεν μπορώ κολλητά
η καρδιά βαριέται και πλήττει
δεν μπορώ, μυστικά
να μην έχεις και να μην έχω
και να ξέρω τι θα φοράς
τι τρως και που πας
Φύγε, φύγε
από τα βράδια μου
έξω, έξω
απ’ τα συρτάρια μου
Πάρε, αύριο, ρούχα
και το σκύλο απ’ το μπαλκόνι
η αγάπη που σου `χα
έχει γίνει πια σκόνη
πάρε, αύριο, ρούχα
και το σκύλο απ’ το μπαλκόνι
η αγάπη που σου ‘χα
κάπου εδώ μου τελειώνει
Θα ‘σαι μια χαρά στη μαμά σου
μην ξοδεύεις τα κλάματά σου
δεν μπορώ εγώ, στριμωχτά
ένα βήμα δίπλα μου στάσου
δεν μπορώ να τραβάς
κάθε νύχτα εσύ την κουβέρτα
το μπουρνούζι μου να φοράς
το τηλέφωνο ν’ απαντάς
Φύγε, φύγε
από τα βράδια μου
έξω, έξω
απ’ τα συρτάρια μου
Πάρε, αύριο, ρούχα
και το σκύλο απ’ το μπαλκόνι
η αγάπη που σου `χα
έχει γίνει πια σκόνη
πάρε, αύριο, ρούχα
και το σκύλο απ’ το μπαλκόνι
η αγάπη που σου ‘χα
κάπου εδώ μου τελειώνει
|
Mi mu les mazí, s éna spíti
egó thélo állo planíti
den boró kollitá
i kardiá variéte ke plítti
den boró, mistiká
na min échis ke na min écho
ke na kséro ti tha forás
ti tros ke pu pas
Fíge, fíge
apó ta vrádia mu
ékso, ékso
ap’ ta sirtária mu
Páre, avrio, rucha
ke to skílo ap’ to balkóni
i agápi pu su `cha
échi gini pia skóni
páre, avrio, rucha
ke to skílo ap’ to balkóni
i agápi pu su ‘cha
kápu edó mu telióni
Tha ‘se mia chará sti mamá su
min ksodevis ta klámatá su
den boró egó, strimochtá
éna víma dípla mu stásu
den boró na travás
káthe níchta esí tin kuvérta
to burnuzi mu na forás
to tiléfono n’ apantás
Fíge, fíge
apó ta vrádia mu
ékso, ékso
ap’ ta sirtária mu
Páre, avrio, rucha
ke to skílo ap’ to balkóni
i agápi pu su `cha
échi gini pia skóni
páre, avrio, rucha
ke to skílo ap’ to balkóni
i agápi pu su ‘cha
kápu edó mu telióni
|