Στη μεγάλη λεωφόρο | Sti megáli leofóro

Στη μεγάλη λεωφόρο, σήμερα το μεσημέρι
τυχαία σε συνάντησα, αγάπη μου παλιά,
κάποιος άλλος κράταγε το λατρευτό σου χέρι
και η γιατρεμένη μου πληγή ξαν’ άνοιξε βαθιά.

Κάποτε ήσουνα εσύ μεγάλη ε μεγάλη ερωμένη
και τώρα μια περαστική, στο πλήθος μία ξένη.

Στη μεγάλη λεωφόρο, σήμερα το μεσημέρι
σε κοίταξα, με κοίταξες γλυκά και τρυφερά,
ένα δάκρυ σκούπισες με το γλυκό σου χέρι
και μες στο πλήθος χάθηκες μαζί με τη χαρά.

Κάποτε ήσουνα εσύ μεγάλη ε μεγάλη ερωμένη
και τώρα μια περαστική, στο πλήθος μία ξένη.

Sti megáli leofóro, símera to mesiméri
tichea se sinántisa, agápi mu paliá,
kápios állos krátage to latreftó su chéri
ke i giatreméni mu pligí ksan’ ánikse vathiá.

Kápote ísuna esí megáli e megáli eroméni
ke tóra mia perastikí, sto plíthos mía kséni.

Sti megáli leofóro, símera to mesiméri
se kitaksa, me kitakses gliká ke triferá,
éna dákri skupises me to glikó su chéri
ke mes sto plíthos cháthikes mazí me ti chará.

Kápote ísuna esí megáli e megáli eroméni
ke tóra mia perastikí, sto plíthos mía kséni.