Νεοέλληνες με γεια σας,
τα καινούρια σας τα στέκια
χάρισμά σας.
Δε μου κάνει αυτή η νύχτα
στήνω γλέντι σ’ άλλη πίστα,
μαζί μας Στέλιο ρίχτα.
Για τους φίλους π’ αγαπάω
δυο χαμόγελα χρωστάω
κι απόψε τραγουδάω.
Τ’ άδικο που έχω ζήσει
η αγάπη το `χει σβήσει,
τραγούδι έχει γεννήσει.
Γλυκό νερό στην κόλαση
θα πιούμε εδώ μαζί σου,
εμείς που μεγαλώσαμε
με την αναπνοή σου.
Γλυκό νερό στην κόλαση
κοντά σας παίρνω θέση,
καρδιά μου μη γυρνάς
εκεί που είχες πονέσει.
Στην Ελλάς του δυο χιλιάδες
γίναν όλοι βασιλιάδες,
λαϊκοί τραγουδιστάδες.
Στη δικιά μας κοινωνία
ζούσαμε άλλη αγνωνία,
μην πας στη Γερμανία.
Πες μου τι θα κάνεις τώρα
έτσι που σε καταντήσαν
πατρίδα σερβιτόρα.
Στα σκυλάδικα χορεύεις
μες στη νύχτα ταξιδεύεις
ταυτότητα γυρεύεις.
|
Neoéllines me gia sas,
ta kenuria sas ta stékia
chárismá sas.
De mu káni aftí i níchta
stíno glénti s’ álli písta,
mazí mas Stélio ríchta.
Gia tus fílus p’ agapáo
dio chamógela chrostáo
ki apópse tragudáo.
T’ ádiko pu écho zísi
i agápi to `chi svísi,
tragudi échi gennísi.
Glikó neró stin kólasi
tha piume edó mazí su,
emis pu megalósame
me tin anapnoí su.
Glikó neró stin kólasi
kontá sas perno thési,
kardiá mu mi girnás
eki pu iches ponési.
Stin Ellás tu dio chiliádes
ginan óli vasiliádes,
laiki tragudistádes.
Sti dikiá mas kinonía
zusame álli agnonía,
min pas sti Germanía.
Pes mu ti tha kánis tóra
étsi pu se katantísan
patrída servitóra.
Sta skiládika chorevis
mes sti níchta taksidevis
taftótita girevis.
|