|
Μέτρησα κι απόψε της καρδιάς μου τους καημούς,
με τσιγάρα μισοτελειωμένα,
όλες μου οι αγάπες είχαν μόνο αριθμούς
ώσπου έφτασε η σκέψη μου σ’ εσένα,
μπορεί να δάκρυσα που σε θυμήθηκα
μα ούτε μετάνιωσα, ούτε σ’ αρνήθηκα.
Στην υγειά σου κι απόψε λοιπόν
και σε όλα όσα έχουν περάσει,
δεν πειράζει που είμαι πια παρελθόν
δεν πειράζει που μ’ έχεις ξεχάσει.
Μέτρησα κι απόψε τα σημάδια απ’ τις πληγές
που έλεγα πως κάποτε θα κλείσουν,
τώρα πια το ξέρω πως μονάχα εσύ δε φταις
για όλα όσα θα `θελα να ήσουν,
μπορεί να δάκρυσα που σε θυμήθηκα
μα ούτε μετάνιωσα, ούτε σ’ αρνήθηκα.
Στην υγειά σου κι απόψε λοιπόν
και σε όλα όσα έχουν περάσει,
δεν πειράζει που είμαι πια παρελθόν
δεν πειράζει που μ’ έχεις ξεχάσει.
|
Métrisa ki apópse tis kardiás mu tus kaimus,
me tsigára misotelioména,
óles mu i agápes ichan móno arithmus
óspu éftase i sképsi mu s’ eséna,
bori na dákrisa pu se thimíthika
ma ute metániosa, ute s’ arníthika.
Stin igiá su ki apópse lipón
ke se óla ósa échun perási,
den pirázi pu ime pia parelthón
den pirázi pu m’ échis ksechási.
Métrisa ki apópse ta simádia ap’ tis pligés
pu élega pos kápote tha klisun,
tóra pia to kséro pos monácha esí de ftes
gia óla ósa tha `thela na ísun,
bori na dákrisa pu se thimíthika
ma ute metániosa, ute s’ arníthika.
Stin igiá su ki apópse lipón
ke se óla ósa échun perási,
den pirázi pu ime pia parelthón
den pirázi pu m’ échis ksechási.
|
