Τα βράδια της απόγνωσής μου
ψάχνω μαχαίρι να κοπώ,
μες στο ποτό μου σε βουλιάζω
μαζί με σένα όμως βουλιάζω και εγώ.
Εσύ είσαι στο μυαλό μου
το γκάζι όταν πατάω στη στροφή.
Εσύ είσαι στο μυαλό μου
τα βράδια όταν μου βγαίνει η ψυχή.
Εσύ είσαι στο μυαλό μου
κάθε φορά που κάνω
κακό στον εαυτό μου…
εσύ είσαι στο μυαλό μου!
Τα βράδια της απόγνωσής μου
γίνομαι λιώμα απ’ το ποτό,
ψάχνω ένα τρόπο να σε σβήσω
μαζί με σένα όμως σβήνω και εγώ.
|
Ta vrádia tis apógnosís mu
psáchno macheri na kopó,
mes sto potó mu se vuliázo
mazí me séna ómos vuliázo ke egó.
Esí ise sto mialó mu
to gkázi ótan patáo sti strofí.
Esí ise sto mialó mu
ta vrádia ótan mu vgeni i psichí.
Esí ise sto mialó mu
káthe forá pu káno
kakó ston eaftó mu…
esí ise sto mialó mu!
Ta vrádia tis apógnosís mu
ginome lióma ap’ to potó,
psáchno éna trópo na se svíso
mazí me séna ómos svíno ke egó.
|