Η αγάπη μπορεί μακριά σου να φύγει
όμως δεν μπορεί για πάντα να χαθεί
ξυπνάς το πρωί γυρνάς σαν αγρίμι
τα γιατί και τα πώς πόνος δυνατός
Κραυγές και φωνές το σπίτι γεμίζει
έξω η βροχή κοντά της σε καλεί
δάκρυα και βροχή ένα έχουν γίνει
μες στους δρόμους γυρνάς κι όποιον βρεις ρωτάς
Πως μπορεί το φεγγάρι να χαθεί
χωρίς να δει του ήλιου ανατολή
ήρθαν άγγελοι στη γη
να σ’αλλάξουν τη ζωή
Η αγάπη μπορεί….
η αγάπη μπορεί…
Στον καθρέφτη κοιτάς δυο πρόσωπα βλέπεις
το άλλο σου μισό υπάρχει είναι εδώ
η αγάπη μπορεί κοντά σου να μείνει
θα ‘στε πάντα μαζί μέσα σου θα ζει
Πώς μπορεί μια αγάπη δυνατή
για πάντα απ’τη ζωή σου να χαθεί
μες στο σώμα σου έχει μπει
μέσα από σένα θα ζει
|
I agápi bori makriá su na fígi
ómos den bori gia pánta na chathi
ksipnás to pri girnás san agrími
ta giatí ke ta pós pónos dinatós
Kravgés ke fonés to spíti gemízi
ékso i vrochí kontá tis se kali
dákria ke vrochí éna échun gini
mes stus drómus girnás ki ópion vris rotás
Pos bori to fengári na chathi
chorís na di tu íliu anatolí
írthan ángeli sti gi
na s’alláksun ti zoí
I agápi bori….
i agápi bori…
Ston kathréfti kitás dio prósopa vlépis
to állo su misó ipárchi ine edó
i agápi bori kontá su na mini
tha ‘ste pánta mazí mésa su tha zi
Pós bori mia agápi dinatí
gia pánta ap’ti zoí su na chathi
mes sto sóma su échi bi
mésa apó séna tha zi
|