Απόψε η νύχτα δεν τελειώνει
στου πόθου το σεντόνι.
Πέφτουν τ’ αστέρια στα μαλλιά σου
κι είναι σαν φλόγες τα φιλιά σου.
Στου έρωτά σου τα μυστήρια
απόψε χάνομαι, δεν ξέρω που θα φτάσω.
Στου έρωτά σου τα μυστήρια
αυτά που ζούσα μέχρι χτες θα τα ξεχάσω.
Απόψε η νύχτα δεν τελειώνει,
σαν δίνη με κυκλώνει.
Έχουν πανσέληνο τα μάτια σου
και ταξιδεύω με τα χάδια σου.
Στου έρωτά σου τα μυστήρια
απόψε χάνομαι, δεν ξέρω που θα φτάσω.
Στου έρωτά σου τα μυστήρια
αυτά που ζούσα μέχρι χτες θα τα ξεχάσω
|
Apópse i níchta den telióni
stu póthu to sentóni.
Péftun t’ astéria sta malliá su
ki ine san flóges ta filiá su.
Stu érotá su ta mistíria
apópse chánome, den kséro pu tha ftáso.
Stu érotá su ta mistíria
aftá pu zusa méchri chtes tha ta ksecháso.
Apópse i níchta den telióni,
san díni me kiklóni.
Έchun pansélino ta mátia su
ke taksidevo me ta chádia su.
Stu érotá su ta mistíria
apópse chánome, den kséro pu tha ftáso.
Stu érotá su ta mistíria
aftá pu zusa méchri chtes tha ta ksecháso
|