Όταν στο χθες το χειμώνα νοστάλγησα
ήρθε το σήμερα να μου γελά
κι έτσι το αύριο πίσω μου άφησα
κι έγινε πρωινό σε μια ματιά
Βρες τις πιο μεγάλες χάρες και παίξε
τη πιο βαθιά φωτιά μου και κλέψε
Στους δρόμους με καρδιά σε περιμένω
στο κύμα ανεβαίνω το ζωντανό
Στους δρόμους με καρδιά σε περιμένω
στην άβυσσο πιάνομαι, παιδί τους κι εγώ
σ’ ένα όνειρο
Όσο κι εσύ, τόσο προσπάθησα
κι όσο είν’ η θάλασσα το προσπαθώ
μνήμες το αύριο πίσω μου που άφησα
τόσο πιο όμορφο να σ’ αγαπώ
Τις χίλιες τις νυχτιές έχω χάσει
τη μία σου κρατάω μυστικό
Στους δρόμους με καρδιά σε περιμένω
στο κύμα ανεβαίνω το ζωντανό
Στους δρόμους με καρδιά σε περιμένω
στην άβυσσο πιάνομαι, παιδί τους κι εγώ
σ’ ένα όνειρο
Τις χίλιες τις νυχτιές έχω χάσει
τη μία σου κρατάω μυστικό
Στους δρόμους με καρδιά σε περιμένω
στο κύμα ανεβαίνω το ζωντανό
Στους δρόμους με καρδιά σε περιμένω
στην άβυσσο πιάνομαι, παιδί τους κι εγώ
σ’ ένα όνειρο
|
Όtan sto chthes to chimóna nostálgisa
írthe to símera na mu gelá
ki étsi to avrio píso mu áfisa
ki égine prinó se mia matiá
Ores tis pio megáles cháres ke pekse
ti pio vathiá fotiá mu ke klépse
Stus drómus me kardiá se periméno
sto kíma aneveno to zontanó
Stus drómus me kardiá se periméno
stin ávisso piánome, pedí tus ki egó
s’ éna óniro
Όso ki esí, tóso prospáthisa
ki óso in’ i thálassa to prospathó
mnímes to avrio píso mu pu áfisa
tóso pio ómorfo na s’ agapó
Tis chílies tis nichtiés écho chási
ti mía su kratáo mistikó
Stus drómus me kardiá se periméno
sto kíma aneveno to zontanó
Stus drómus me kardiá se periméno
stin ávisso piánome, pedí tus ki egó
s’ éna óniro
Tis chílies tis nichtiés écho chási
ti mía su kratáo mistikó
Stus drómus me kardiá se periméno
sto kíma aneveno to zontanó
Stus drómus me kardiá se periméno
stin ávisso piánome, pedí tus ki egó
s’ éna óniro
|