Το ξέρω πως όλα χαθήκανε τώρα
το ξέρω το κάστρο σου έχει καεί
το ξέρω πως ψάχνεις μιαν άγνωστη χώρα
μια χώρα καινούρια που κρύβεται εκεί
μετά το σκοτάδι, μετά τη σιωπή.
Κι όπως πάλι ανοίγει
η παλιά πληγή
ο θυμός σε πνίγει
για τα χρόνια που έχουν πια χαθεί
κι όπως πάλι τρέχεις
πάνω στη στροφή
ξέρω, δεν προσέχεις
πόσα έχουν για πάντα κερδηθεί.
Το ξέρω θα σβήσει μια εικόνα ωραία
μια εικόνα που πίστεψες από παιδί
το ξέρω διψάς για μια άγνωστη θέα
μια θέα καινούρια που κρύβεται εκεί
μετά την ομίχλη, μετά τη στροφή.
Κι όπως πάλι ανοίγει
η παλιά πληγή
ο θυμός σε πνίγει
για τα χρόνια που έχουν πια χαθεί
κι όπως πάλι τρέχεις
πάνω στη στροφή
ξέρω, δεν προσέχεις
πόσα έχουν για πάντα κερδηθεί.
|
To kséro pos óla chathíkane tóra
to kséro to kástro su échi kai
to kséro pos psáchnis mian ágnosti chóra
mia chóra kenuria pu krívete eki
metá to skotádi, metá ti siopí.
Ki ópos páli anigi
i paliá pligí
o thimós se pnígi
gia ta chrónia pu échun pia chathi
ki ópos páli tréchis
páno sti strofí
kséro, den proséchis
pósa échun gia pánta kerdithi.
To kséro tha svísi mia ikóna orea
mia ikóna pu pístepses apó pedí
to kséro dipsás gia mia ágnosti théa
mia théa kenuria pu krívete eki
metá tin omíchli, metá ti strofí.
Ki ópos páli anigi
i paliá pligí
o thimós se pnígi
gia ta chrónia pu échun pia chathi
ki ópos páli tréchis
páno sti strofí
kséro, den proséchis
pósa échun gia pánta kerdithi.
|