Συμβόλαιο τιμής που `χει τζίφρα από αίμα,
παράσημα ανδρείας στο στήθος κρεμασμένα
Ένας πολεμιστής πάνω στ’ άρμα του πλανιέται
όπως λένε στα βιβλία τα ποιήματα του Goethe
Γενειάζω με τα χρόνια, διαβαίνω τα πεδία
30 χρόνια μάρτυρας στην ίδια θηριωδία
Στα χέρια έχω σημάδια και ουλές από καρφιά
και 400 χρόνια τη φήμη του ραγιά
Ξενιτεμένος νιώθω μες στην ίδια μου την χώρα
Μια σκιά μ’ ακολουθεί σαν γριούλα μαυροφόρα
Βασίλειο ξεπεσμένο, εγκαταλελειμμένο
σαν τον Ιησού Χριστό στο σταυρό του σταυρωμένο
Λύτρωση ζητάνε οι ψυχές που τραγουδάνε
Τραγούδια, ψαλμούς, ήχους από καμπάνες
σαν ανάμνηση μου λείπει που δεν έζησα ποτέ μου
κι όμως νιώθω αδελφός της και μου λείπει τώρα Θεέ μου.
Ψάχνω μέσα στη σιωπή
μια αιτία, μια αφορμή,
(Συμβόλαιο τιμής!)
μες στου χρόνου τη ρωγμή
μια φωνή αληθινή
(Συμβόλαιο τιμής!)
Μπορεί ο καιρός να πέρασε όμως όλα μοιάζουν ξένα
Κάποια λόγια έχουν μείνει στο μυαλό μου χαραγμένα
αν και χιλιοειπωμένα απ’ το στόμα του καθένα
Βλέπω την αλήθεια να βουλιάζει στον πυθμένα
Τόσα εδάφια γραμμένα χάθηκαν χωρίς αιτία
Δυσοίωνη προφητεία μες στη νέα χιλιετία
Όχι πια δημοκρατία στη χώρα που τη γέννησε
Στα πένθιμα την έντυσε για πάντα το συμφέρον
Σκοτώνουν το παρόν για να σώσουν ένα μέλλον
γεμάτο υποσχέσεις και θανάσιμα προθέσεις
Είναι αβάσιμες οι θέσεις γι’ αυτό τρέφω αμφιβολίες
για νέες επιδημίες που γεννάνε ουτοπίες
Στις μεγάλες δυσκολίες ενωμένοι κι οπλισμένοι,
σ’ ένα ανώτερο σκοπό είμαστε όλοι μας δοσμένοι
Υπάρχουν ορισμένοι που δεν άκουσα ποτέ μου
Εισβάλλω στη συνείδηση σαν ιαχή πολέμου.
Ψάχνω μέσα στη σιωπή
μια αιτία, μια αφορμή,
(Συμβόλαιο τιμής!)
μες στου χρόνου τη ρωγμή
μια φωνή αληθινή
(Συμβόλαιο τιμής!)
Κάποιοι ξέχασαν τα λόγια των σοφότερων προγόνων
μ’ αποτέλεσμα να γίνουν υποχείρια των μασώνων
Εταιρείες δολοφόνων σ’ ένα ξέφρενο κηνύγι
που κανένας από μας δε θα μπορέσει να αποφύγει
Πεθαίνουμε από άγνοια κι αυτό είναι που με πνίγει
Αυτό είναι που με θίγει μες στη νέα πραγματικότητα
Ζούμε σ’ ένα κόσμο χωρίς προσωπικότητα,
ταυτότητα, οντότητα, χνώτα γι’ αυτό αλλάζω ενότητα
Έχω την ιδιότητα, μιλάω με σοβαρότητα
Οι λέξεις μου δε κρύβουνε καμία αντιπαλότητα
Τιμάω αυτό το χώμα όπως στην αρχαιότητα
Είμαι Έλληνας και έχω ελληνική υποκοότητα
Γεννήθηκα στη χώρα των τεχνών και των γραμμάτων,
γενέτειρα του Αισχύλου και των ιερών Δραμάτων
Στη χώρα της Αθήνας και του Ήλιου της Βεργίνας
υπάρχουνε μυαλά που πεθαίνουνε της πείνας.
Ψάχνω μέσα στη σιωπή
μια αιτία, μια αφορμή,
(Συμβόλαιο τιμής!)
μες στου χρόνου τη ρωγμή
μια φωνή αληθινή
(Συμβόλαιο τιμής!)
|
Simvóleo timís pu `chi tzífra apó ema,
parásima andrias sto stíthos kremasména
Έnas polemistís páno st’ árma tu planiéte
ópos léne sta vivlía ta piímata tu Goethe
Geniázo me ta chrónia, diaveno ta pedía
30 chrónia mártiras stin ídia thiriodía
Sta chéria écho simádia ke ulés apó karfiá
ke 400 chrónia ti fími tu ragiá
Kseniteménos niótho mes stin ídia mu tin chóra
Mia skiá m’ akoluthi san griula mavrofóra
Oasílio ksepesméno, egkatalelimméno
san ton Iisu Christó sto stavró tu stavroméno
Lítrosi zitáne i psichés pu tragudáne
Tragudia, psalmus, íchus apó kabánes
san anámnisi mu lipi pu den ézisa poté mu
ki ómos niótho adelfós tis ke mu lipi tóra Theé mu.
Psáchno mésa sti siopí
mia etía, mia aformí,
(Simvóleo timís!)
mes stu chrónu ti rogmí
mia foní alithiní
(Simvóleo timís!)
Bori o kerós na pérase ómos óla miázun kséna
Kápia lógia échun mini sto mialó mu charagména
an ke chilioipoména ap’ to stóma tu kathéna
Olépo tin alíthia na vuliázi ston pithména
Tósa edáfia gramména cháthikan chorís etía
Disioni profitia mes sti néa chilietía
Όchi pia dimokratía sti chóra pu ti génnise
Sta pénthima tin éntise gia pánta to simféron
Skotónun to parón gia na sósun éna méllon
gemáto iposchésis ke thanásima prothésis
Ine avásimes i thésis gi’ aftó tréfo amfivolíes
gia nées epidimíes pu gennáne utopíes
Stis megáles diskolíes enoméni ki oplisméni,
s’ éna anótero skopó imaste óli mas dosméni
Ipárchun orisméni pu den ákusa poté mu
Isvállo sti sinidisi san iachí polému.
Psáchno mésa sti siopí
mia etía, mia aformí,
(Simvóleo timís!)
mes stu chrónu ti rogmí
mia foní alithiní
(Simvóleo timís!)
Kápii kséchasan ta lógia ton sofóteron progónon
m’ apotélesma na ginun ipochiria ton masónon
Eteries dolofónon s’ éna kséfreno kinígi
pu kanénas apó mas de tha borési na apofígi
Pethenume apó ágnia ki aftó ine pu me pnígi
Aftó ine pu me thígi mes sti néa pragmatikótita
Zume s’ éna kósmo chorís prosopikótita,
taftótita, ontótita, chnóta gi’ aftó allázo enótita
Έcho tin idiótita, miláo me sovarótita
I léksis mu de krívune kamía antipalótita
Timáo aftó to chóma ópos stin archeótita
Ime Έllinas ke écho ellinikí ipokoótita
Genníthika sti chóra ton technón ke ton grammáton,
genétira tu Eschílu ke ton ierón Dramáton
Sti chóra tis Athínas ke tu Ήliu tis Oerginas
ipárchune mialá pu pethenune tis pinas.
Psáchno mésa sti siopí
mia etía, mia aformí,
(Simvóleo timís!)
mes stu chrónu ti rogmí
mia foní alithiní
(Simvóleo timís!)
|