Συχνά με το δείλι ξυπνούν αναμνήσεις
τις όμορφες ώρες καρδιά πως θα σβήσεις,
σε πήρε το πλοίο σε άγνωστα μέρη
κι αν θα `ρθεις πάλι κοντά μου ποιος ξέρει.
Πετάει η σκέψη σε κόσμους χαμένους
και φέρνω στο νου μου καιρούς περασμένους,
ας ήταν το πλοίο ξανά να γυρίσει
κι αυτή η πληγή σου, καρδιά μου, να κλείσει.
Θυμάμαι καλή μου τα όμορφα βράδια
τα πρώτα φιλιά μας, τα πρώτα μας χάδια,
ας ήταν το πλοίο ξανά να γυρίσει
κι αυτή η πληγή μου, καρδιά μου, να κλείσει.
Ας ήταν το πλοίο ξανά να γυρίσει
κι αυτή η πληγή σου, καρδιά μου, να κλείσει.
|
Sichná me to dili ksipnun anamnísis
tis ómorfes óres kardiá pos tha svísis,
se píre to plio se ágnosta méri
ki an tha `rthis páli kontá mu pios kséri.
Petái i sképsi se kósmus chaménus
ke férno sto nu mu kerus perasménus,
as ítan to plio ksaná na girísi
ki aftí i pligí su, kardiá mu, na klisi.
Thimáme kalí mu ta ómorfa vrádia
ta próta filiá mas, ta próta mas chádia,
as ítan to plio ksaná na girísi
ki aftí i pligí mu, kardiá mu, na klisi.
As ítan to plio ksaná na girísi
ki aftí i pligí su, kardiá mu, na klisi.
|