Τα δυο σου χείλη ποταμός
κι εγώ ψαρεύω λόγια
να τα κρεμούν στις εκκλησιές
ψαλτάδες στ’ αναλόγια
Τα δυο σου χείλη ποταμός
κι εγώ ψαρεύω λόγια
στον ουρανό σε γύρεψα
μα το ’βαλες στα πόδια
Με χρώματα που τα παιδιά κρύβουν μες την καρδιά τους
οι άγγελοι ζωγράφισαν για σένα τα φτερά τους
βγήκε τρελή η ζωγραφιά σαν όνειρο μονάχο
κι εσένα μόνο φυλαχτό μες στη ζωή μου να ‘χω
Να ‘ρθω απόψε πιο αργά
να ‘ρθω να με κοιμήσεις
κι όλης της γης τις ομορφιές
γλυκά να μου χαρίσεις
Καλή αντάμωση λοιπόν
απόψε στα όνειρά μας
ίσως να σμίξουμε αύριο
πάλι με τη χαρά μας
|
Ta dio su chili potamós
ki egó psarevo lógia
na ta kremun stis ekklisiés
psaltádes st’ analógia
Ta dio su chili potamós
ki egó psarevo lógia
ston uranó se girepsa
ma to ’vales sta pódia
Me chrómata pu ta pediá krívun mes tin kardiá tus
i ángeli zográfisan gia séna ta fterá tus
vgíke trelí i zografiá san óniro monácho
ki eséna móno filachtó mes sti zoí mu na ‘cho
Na ‘rtho apópse pio argá
na ‘rtho na me kimísis
ki ólis tis gis tis omorfiés
gliká na mu charísis
Kalí antámosi lipón
apópse sta ónirá mas
ísos na smíksume avrio
páli me ti chará mas
|