|
Ήταν ψηλός, ήταν περίπου ένα κι ογδόντα·
μες στο σκοτάδι παραφύλαγε κρυμμένος
Φορούσε κράνος και γυαλιά κι είχε μια Honda
και μαύρα γάντια, δηλαδή σεσημασμένος
Μου λέει «τα λεφτά σου ή τη ζωή σου»
κι εγώ δεν είχα ούτε λεφτά ούτε ζωή
Είπα μονάχα «πάρε με μαζί σου»
κι όταν συνήλθα είχε γίνει πια πρωί
Μ’ ένα σουγιά γυαλιστερό με απειλούσε,
μ’ ένα σουγιά πανηγυριώτικο της πλάκας,
και σαν αγρίμι φοβισμένο με κοιτούσε
Όπως εγώ ήταν κι αυτός καλός μαλάκας
Μου λέει «τα λεφτά σου ή τη ζωή σου»
κι εγώ δεν είχα ούτε λεφτά ούτε ζωή
Είπα μονάχα «πάρε με μαζί σου»
κι όταν συνήλθα είχε γίνει πια πρωί
Μ’ άφησε κι έφυγε κι εκείνος σαν κι εσένα,
μα εγώ δεν πάω πουθενά να τον καρφώσω
Και λέω απόψε που δεν έχω πια κανένα
άμα ξανάρθει ό,τι έχω να του δώσω
|
Ήtan psilós, ítan perípu éna ki ogdónta·
mes sto skotádi parafílage krimménos
Foruse krános ke gialiá ki iche mia Honda
ke mavra gántia, diladí sesimasménos
Mu léi «ta leftá su í ti zoí su»
ki egó den icha ute leftá ute zoí
Ipa monácha «páre me mazí su»
ki ótan siníltha iche gini pia pri
M’ éna sugiá gialisteró me apiluse,
m’ éna sugiá panigiriótiko tis plákas,
ke san agrími fovisméno me kituse
Όpos egó ítan ki aftós kalós malákas
Mu léi «ta leftá su í ti zoí su»
ki egó den icha ute leftá ute zoí
Ipa monácha «páre me mazí su»
ki ótan siníltha iche gini pia pri
M’ áfise ki éfige ki ekinos san ki eséna,
ma egó den páo puthená na ton karfóso
Ke léo apópse pu den écho pia kanéna
áma ksanárthi ó,ti écho na tu dóso
|
