Ακολουθώντας πάντα πιστά
την ιστορία από παλιά
μπαίνω στα μαύρα τα μεροκάματα
και καμπουριάζω πριν τα γεράματα
Δεν το κρατάω πια μυστικό
αφού το ξέρω από καιρό
πως θα ‘χω ρέψει απ’ τα τρεχάματα
προτού να στρώσουν λίγο τα πράγματα
Κι άμα θα χάσω τη σιγουριά
κι όσα αντέξω στην παγωνιά
θα `χουνε κλείσει τα περάσματα
που θα μας βγάλουν απ’ τα χαλάσματα
Κι αν θα γλιτώσω τη φυλακή
θα μ’ έχει λιώσει η αναμονή
μα θα `χουν μείνει τα μεροκάματα
για να μπαλώσω λίγο τα πράγματα
|
Akoluthóntas pánta pistá
tin istoría apó paliá
beno sta mavra ta merokámata
ke kaburiázo prin ta gerámata
Den to kratáo pia mistikó
afu to kséro apó keró
pos tha ‘cho répsi ap’ ta trechámata
protu na strósun lígo ta prágmata
Ki áma tha cháso ti siguriá
ki ósa antékso stin pagoniá
tha `chune klisi ta perásmata
pu tha mas vgálun ap’ ta chalásmata
Ki an tha glitóso ti filakí
tha m’ échi liósi i anamoní
ma tha `chun mini ta merokámata
gia na balóso lígo ta prágmata
|