Αν με ρωτάς για τη ζωή
Δεν έχω νέα
Ό,τι κατάφερα να δω
Πίσω απ’ το τζάμι
Απ’ τις αγάπες μου έζησα
Την τελευταία
Κι έκανα φίλο μου καλό
Ένα μακρύ ποτάμι
Τις μνήμες μου έδειχνε
Μου μάθαινε το χρόνο
Κι από των βάλτων τα νερά
Πώς να ξεφεύγω
Ο μόνος τρόπος το μυαλό μου
Να γλιτώνω
Μια να έρχομαι, να έρχομαι
Και δυο να φεύγω
Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
Και της καρδιάς την πεινασμένη τη φωτιά
Όλες οι μοίρες μου μου λέγανε τα ίδια
Κι όλες οι μνήμες μου κοιτούσαν στο βοριά
Ζητούσα τα μεγάλα, τα μεγάλα, τα μεγάλα τα κυνήγια…
Ζητούσα τα μεγάλα, τα μεγάλα, τα μεγάλα τα κυνήγια…
Ζητούσα τα μεγάλα, τα μεγάλα, τα μεγάλα τα κυνήγια…
Ζητούσα τα μεγάλα, τα μεγάλα, τα μεγάλα τα κυνήγια…
Φεύγαν τα χρόνια
Μα μου αφήναν το θυμό τους
Μα ο ουρανός ήτανε πάντα
Γαλανός
Πόσα απογεύματα με πήραν
Στο λαιμό τους
Πως βγήκα απ’ όλα, σκέψου,
Απ’ όλα ζωντανός
Τώρα γυρίζω για να κάνω
Αυτό που πρέπει
Και μ’ όσες πέτρες μου αφήσαν
Οι βροχές
Θα φτιάξω σπίτι μόνο Θάλασσα
Να βλέπει
Και στα παράθυρα του μόνο ξύλα
Από κουπαστές
Ζητούσα τα μεγάλα τα κυνήγια
Και της καρδιάς την πεινασμένη τη φωτιά
Όλες οι μοίρες μου μου λέγανε τα ίδια
Κι όλα τα σπίτια μου κοιτούσαν στο βοριά
Ζητούσα τα μεγάλα, τα μεγάλα, τα μεγάλα τα κυνήγια…
Ζητούσα τα μεγάλα, τα μεγάλα, τα μεγάλα τα κυνήγια…
Ζητούσα τα μεγάλα, τα μεγάλα, τα μεγάλα τα κυνήγια…
Ζητούσα τα μεγάλα, τα μεγάλα, τα μεγάλα τα κυνήγια..
|
An me rotás gia ti zoí
Den écho néa
Ό,ti katáfera na do
Píso ap’ to tzámi
Ap’ tis agápes mu ézisa
Tin teleftea
Ki ékana fílo mu kaló
Έna makrí potámi
Tis mnímes mu édichne
Mu máthene to chróno
Ki apó ton válton ta nerá
Pós na ksefevgo
O mónos trópos to mialó mu
Na glitóno
Mia na érchome, na érchome
Ke dio na fevgo
Zitusa ta megála ta kinígia
Ke tis kardiás tin pinasméni ti fotiá
Όles i mires mu mu légane ta ídia
Ki óles i mnímes mu kitusan sto voriá
Zitusa ta megála, ta megála, ta megála ta kinígia…
Zitusa ta megála, ta megála, ta megála ta kinígia…
Zitusa ta megála, ta megála, ta megála ta kinígia…
Zitusa ta megála, ta megála, ta megála ta kinígia…
Fevgan ta chrónia
Ma mu afínan to thimó tus
Ma o uranós ítane pánta
Galanós
Pósa apogevmata me píran
Sto lemó tus
Pos vgíka ap’ óla, sképsu,
Ap’ óla zontanós
Tóra girízo gia na káno
Aftó pu prépi
Ke m’ óses pétres mu afísan
I vrochés
Tha ftiákso spíti móno Thálassa
Na vlépi
Ke sta paráthira tu móno ksíla
Apó kupastés
Zitusa ta megála ta kinígia
Ke tis kardiás tin pinasméni ti fotiá
Όles i mires mu mu légane ta ídia
Ki óla ta spítia mu kitusan sto voriá
Zitusa ta megála, ta megála, ta megála ta kinígia…
Zitusa ta megála, ta megála, ta megála ta kinígia…
Zitusa ta megála, ta megála, ta megála ta kinígia…
Zitusa ta megála, ta megála, ta megála ta kinígia..
|