Έχω σπίτι μου μια γάτα
που ‘ναι τίγρισσα σωστή
μια παράξενη σονάτα
για ηλεκτρικό βιολί
Σαν τη σφίγγα μπρος στο τζάκι
ξαπλωμένη στο χαλί
σκύβει πάνω από το σκάκι
και μου δίνει ένα φιλί
Βγαίνω το πρωί μ’ αγωνία
σαν γυρίσω Θεέ μου τι θα βρω
ρούχα κουρέλια, πεταμένα βιβλία
και το ψυγείο αδειανό
Σαν το φίδι που χορεύει
στο πανέρι του φακίρη
με παιδεύει με μαγεύει
μ’ αποπροσανατολίζει
Της αγάπης μου είναι δώρο
σαϊτιά φαρμακερή
μ’ έχει κάνει κανταδόρο
κι αθεράπευτο μπεκρή
|
Έcho spíti mu mia gáta
pu ‘ne tígrissa sostí
mia parákseni sonáta
gia ilektrikó violí
San ti sfínga bros sto tzáki
ksaploméni sto chalí
skívi páno apó to skáki
ke mu díni éna filí
Ogeno to pri m’ agonía
san giríso Theé mu ti tha vro
rucha kurélia, petaména vivlía
ke to psigio adianó
San to fídi pu chorevi
sto panéri tu fakíri
me pedevi me magevi
m’ apoprosanatolízi
Tis agápis mu ine dóro
saitiá farmakerí
m’ échi káni kantadóro
ki atherápefto bekrí
|