Κάτι αλλάζει όπως πέφτουνε τα φώτα
των φαναριών στην Πειραιώς,στην Κηφισίας
κάτι αλλάζει τέτοια μέρα σαν και πρώτα
ψάχνει η πόλη μια σταγόνα ευτυχίας..
Τη πόρτα κράτα να περάσει το φεγγάρι
να κάνει βόλτα στο δωμάτιο και να φύγει
αυτός ο κόσμος όλο λέει αλλού να πάει
κι όλο στα μάτια σου επάνω καταλήγει
Σου λέω κοίτα με, μου λες δε θέλω
μα πως μπορείς να μη πιστεύεις πια στα θαύματα
τις άλλες μέρες το καταλαβαίνω
μα πως μπορείς να μη με αγαπάς τα Σάββατα..
Πες μου πως γίνεται να μη με αγαπάς τα Σάββατα..
Κορμιά δεμένα επιμένουν στην αγάπη
στα σινεμά, σε μια αγκαλιά, σε δυο αστεία
αυτή τη μέρα μ’ ότι αντέχει να υπάρχει
ψάχνει η πόλη μια χαμένη ευκαιρία.
Σου λέω κοίτα με, μου λες δε θέλω
μα πως μπορείς να μη πιστεύεις πια στα θαύματα
τις άλλες μέρες το καταλαβαίνω
μα πως μπορείς να μη με αγαπάς τα Σάββατα..
Πες μου πως γίνεται να μη με αγαπάς τα Σάββατα..
|
Káti allázi ópos péftune ta fóta
ton fanarión stin Pireós,stin Kifisías
káti allázi tétia méra san ke próta
psáchni i póli mia stagóna eftichías..
Ti pórta kráta na perási to fengári
na káni vólta sto domátio ke na fígi
aftós o kósmos ólo léi allu na pái
ki ólo sta mátia su epáno katalígi
Su léo kita me, mu les de thélo
ma pos boris na mi pistevis pia sta thafmata
tis álles méres to katalaveno
ma pos boris na mi me agapás ta Sávvata..
Pes mu pos ginete na mi me agapás ta Sávvata..
Kormiá deména epiménun stin agápi
sta sinemá, se mia agkaliá, se dio astia
aftí ti méra m’ óti antéchi na ipárchi
psáchni i póli mia chaméni efkería.
Su léo kita me, mu les de thélo
ma pos boris na mi pistevis pia sta thafmata
tis álles méres to katalaveno
ma pos boris na mi me agapás ta Sávvata..
Pes mu pos ginete na mi me agapás ta Sávvata..
|