Τα τραγούδια που `χω γράψει τα φοβάμαι
μήπως βγούνε κάποια μέρα αληθινά,
μήπως έρθουν μια στιγμή που περπατάμε
και το σώμα ξεσκεπάσουν, που πεινά.
Τα τραγούδια που `χω γράψει τα φοβάμαι,
μήπως φαίνεσαι εκεί μέσα κι εκτεθείς,
μήπως ξέφυγε μια λέξη όπως μιλάμε
και αλλιώς την ερμηνεύσει ο καθείς,
τα τραγούδια που `χω γράψει τα φοβάμαι,
μήπως φαίνεσαι εκεί μέσα κι εκτεθείς.
Η αγάπη είναι στιλέτο, μην το παίζεις,
μ’ ένα τίποτα μπορεί να καρφωθείς,
κι ένα άγγιγμα δεν το μεταμφιέζεις
σαν την πράξη που δεν έχει εξοφληθεί.
Τα τραγούδια που `χω γράψει τα φοβάμαι,
μήπως φαίνεσαι εκεί μέσα κι εκτεθείς,
μήπως ξέφυγε μια λέξη όπως μιλάμε
και αλλιώς την ερμηνεύσει ο καθείς,
τα τραγούδια που `χω γράψει τα φοβάμαι,
μήπως φαίνεσαι εκεί μέσα κι εκτεθείς.
|
Ta tragudia pu `cho grápsi ta fováme
mípos vgune kápia méra alithiná,
mípos érthun mia stigmí pu perpatáme
ke to sóma kseskepásun, pu piná.
Ta tragudia pu `cho grápsi ta fováme,
mípos fenese eki mésa ki ektethis,
mípos kséfige mia léksi ópos miláme
ke alliós tin erminefsi o kathis,
ta tragudia pu `cho grápsi ta fováme,
mípos fenese eki mésa ki ektethis.
I agápi ine stiléto, min to pezis,
m’ éna típota bori na karfothis,
ki éna ángigma den to metamfiézis
san tin práksi pu den échi eksoflithi.
Ta tragudia pu `cho grápsi ta fováme,
mípos fenese eki mésa ki ektethis,
mípos kséfige mia léksi ópos miláme
ke alliós tin erminefsi o kathis,
ta tragudia pu `cho grápsi ta fováme,
mípos fenese eki mésa ki ektethis.
|