|
Αργά θα πέφτουνε οι τίτλοι
καθώς ζουμάρει ο φακός
αχνά να φαίνονται οι κύκλοι
που `χει βαθύνει ο καιρός.
Θέλεις να γίνει επιτυχία
κι αυτή η ταινία εποχής
για σένα έχει σημασία
να παίζεις ό,τι πια δεν ζεις.
Μα κάτι λείπει απ’ την ταινία
κι έχει ξεφύγει ο ρυθμός
έχει χαθεί πια η μαγεία
κι αυτός ο μύθος ο παλιός.
Μαζί γεράσατε κι οι δυο σας
συνεπιβάτες μιας ζωής
κι είναι κοινό το μυστικό σας
η μοναξιά μιας εποχής.
Ταινία που δεν παίχτηκε
με το δικό της τίτλο
η ζωή σου και παιδεύτηκε
στου μύθου της τον κύκλο.
Θα τριγυρίζει σαν σκιά
σ’ αυτό που `θέλαν να ‘ναι
για να την αγαπάνε
όσοι τη γνώρισαν παλιά.
Σε λίγο σβήνουνε τα φώτα
κι άβαφτη θα ‘ρθεις και χλωμή
μίλα μου πάλι όπως πρώτα
λες κι είσαι πάνω στη σκηνή.
|
Argá tha péftune i títli
kathós zumári o fakós
achná na fenonte i kíkli
pu `chi vathíni o kerós.
Thélis na gini epitichía
ki aftí i tenía epochís
gia séna échi simasía
na pezis ó,ti pia den zis.
Ma káti lipi ap’ tin tenía
ki échi ksefígi o rithmós
échi chathi pia i magia
ki aftós o míthos o paliós.
Mazí gerásate ki i dio sas
sinepivátes mias zoís
ki ine kinó to mistikó sas
i monaksiá mias epochís.
Tenía pu den pechtike
me to dikó tis títlo
i zoí su ke pedeftike
stu míthu tis ton kíklo.
Tha trigirízi san skiá
s’ aftó pu `thélan na ‘ne
gia na tin agapáne
ósi ti gnórisan paliá.
Se lígo svínune ta fóta
ki ávafti tha ‘rthis ke chlomí
míla mu páli ópos próta
les ki ise páno sti skiní.
|
