Δε σου ζητάω κάτι
Σου επιστρέφω την αγάπη
Ήταν η πιο μεγάλη ήττα
Κι αν έχω να ζητήσω
είναι τον εαυτό μου τώρα πίσω
Να κρατηθώ για να σωθώ
Τέρμα η ιστορία
Η αγάπη τώρα τέρμα
Σου `χα αδυναμία
απ’ το δάκρυ ως το τέρμα
Τέρμα όμως τώρα η καρδιά
Θα μιλήσει η λογική
όλα γύρω μου φωνάζουν “φύγε”
Δε θέλω αναμνήσεις
Γιορτές και εκδρομές και δύσεις
Πάρ’ τες, σαν ανοιγμένες κάρτες
Μια μνήμη να μη μείνει
γιατί η αγάπη σου ήταν χέρι
που πνίγει όποιον τολμάει
να σ’ αγαπάει
Τέρμα η ιστορία
Η αγάπη τώρα τέρμα
Σου `χα αδυναμία
απ’ το δάκρυ ως το τέρμα
Τέρμα όμως τώρα η καρδιά
Θα μιλήσει η λογική
Έσπασαν όσα μας ένωσαν
Κι απ’ τα κομμάτια αγάπη μου φεύγω
|
De su zitáo káti
Su epistréfo tin agápi
Ήtan i pio megáli ítta
Ki an écho na zitíso
ine ton eaftó mu tóra píso
Na kratithó gia na sothó
Térma i istoría
I agápi tóra térma
Su `cha adinamía
ap’ to dákri os to térma
Térma ómos tóra i kardiá
Tha milísi i logikí
óla giro mu fonázun “fíge”
De thélo anamnísis
Giortés ke ekdromés ke dísis
Pár’ tes, san anigménes kártes
Mia mními na mi mini
giatí i agápi su ítan chéri
pu pnígi ópion tolmái
na s’ agapái
Térma i istoría
I agápi tóra térma
Su `cha adinamía
ap’ to dákri os to térma
Térma ómos tóra i kardiá
Tha milísi i logikí
Έspasan ósa mas énosan
Ki ap’ ta kommátia agápi mu fevgo
|