|
Άδειος καμβάς η καρδιά, τα χρώματα όλα δίχως εσένα θολά
Τα πάντα είναι γκρίζα, όταν μου λείπεις δεν είμαι καλά
Αν δε σε νοιώθω κοντά, ανάποδα ο κόσμος γυρίζει απλά
Ανάγκη έχω τώρα, να γίνουνε όλα όπως παλιά
Χαρίζω του κόσμου όλα τα καλοκαίρια, για μια αγκαλιά στη βαρυχειμωνιά
Αρκεί να ‘μαι μέσα στα δυο σου τα χέρια και θα ‘μαι καλά
Αφήνω τον ουρανό δίχως αστέρια, για ένα φιλί σου με μάτια κλειστά
Αρκεί να μ’ αγγίζουν τα δυο σου τα χέρια και θα ‘μαι καλά
Και θα ‘μαι καλά
Πέταξες τώρα μακριά, μα ξέχασες πως έχω κομμένα φτερά
Πως θέλεις να πετάξω κοντά σου να φτάσω, δεν είμαι καλά
Αν δε σε νοιώθω κοντά, τα λόγια της αγάπης μας μένουν κενά
Τα σβήνω όλα τώρα και τα ξαναγράφω με λόγια απλά
Χαρίζω του κόσμου όλα τα καλοκαίρια, για μια αγκαλιά στη βαρυχειμωνιά
Αρκεί να ‘μαι μέσα στα δυο σου τα χέρια και θα ‘μαι καλά
Αφήνω τον ουρανό δίχως αστέρια, για ένα φιλί σου με μάτια κλειστά
Αρκεί να μ’ αγγίζουν τα δυο σου τα χέρια και θα ‘μαι καλά
Και θα ‘μαι καλά
|
Άdios kamvás i kardiá, ta chrómata óla díchos eséna tholá
Ta pánta ine gkríza, ótan mu lipis den ime kalá
An de se niótho kontá, anápoda o kósmos girízi aplá
Anágki écho tóra, na ginune óla ópos paliá
Charízo tu kósmu óla ta kalokeria, gia mia agkaliá sti varichimoniá
Arki na ‘me mésa sta dio su ta chéria ke tha ‘me kalá
Afíno ton uranó díchos astéria, gia éna filí su me mátia klistá
Arki na m’ angizun ta dio su ta chéria ke tha ‘me kalá
Ke tha ‘me kalá
Pétakses tóra makriá, ma kséchases pos écho komména fterá
Pos thélis na petákso kontá su na ftáso, den ime kalá
An de se niótho kontá, ta lógia tis agápis mas ménun kená
Ta svíno óla tóra ke ta ksanagráfo me lógia aplá
Charízo tu kósmu óla ta kalokeria, gia mia agkaliá sti varichimoniá
Arki na ‘me mésa sta dio su ta chéria ke tha ‘me kalá
Afíno ton uranó díchos astéria, gia éna filí su me mátia klistá
Arki na m’ angizun ta dio su ta chéria ke tha ‘me kalá
Ke tha ‘me kalá
|
