Δεν ξέρω που δεν ξέρω πως
Μα ήρθε νομίζω ο καιρός
Το σ’ αγαπώ και μ’ αγαπάς
Να σταματήσουμε για μας
Μα αφού για αιτία πας να βρεις
Τάχα ότι εσύ δεν το μπορείς
Θα είμαι και τη φορά αυτή
Εγώ η πιο δυνατή
Θέλεις να κάνεις πάντα πως
Δε σ’ επηρέασε ο καιρός
Και βρίσκεις ψέματα να πεις
Κι εσύ ο ίδιος να πειστείς
Και την κουβέντα εκεί την πας
Στο να μου πεις δε μ’ αγαπάς
Θα είμαι και τη φορά αυτή
Εγώ η πιο δυνατή
Κι αφού μου λες πως δεν μπορείς
Να καταλάβεις κι απορείς
Προτού στο ψέμα σου πνιγώ
Θα φύγω εγώ θα φύγω εγώ
Κάνεις πως κλαις κι είναι νωρίς
Θα κλάψεις μην ανησυχείς
Και θα ‘ναι το κλάμα σου πικρό
Αφού όμως πρώτα φύγω εγώ
|
Den kséro pu den kséro pos
Ma írthe nomízo o kerós
To s’ agapó ke m’ agapás
Na stamatísume gia mas
Ma afu gia etía pas na vris
Tácha óti esí den to boris
Tha ime ke ti forá aftí
Egó i pio dinatí
Thélis na kánis pánta pos
De s’ epiréase o kerós
Ke vrískis psémata na pis
Ki esí o ídios na pistis
Ke tin kuvénta eki tin pas
Sto na mu pis de m’ agapás
Tha ime ke ti forá aftí
Egó i pio dinatí
Ki afu mu les pos den boris
Na katalávis ki aporis
Protu sto pséma su pnigó
Tha fígo egó tha fígo egó
Kánis pos kles ki ine norís
Tha klápsis min anisichis
Ke tha ‘ne to kláma su pikró
Afu ómos próta fígo egó
|