Λόγγος κι ορμάνι γύρω στο παλάτι
και το φυλάν αόρατα σπαθιά
Κι εκείνη αποκοιμήθηκε βαθειά
και δεν τη βλέπει ανθρώπου μάτι
Σ’ είσ’ η Κοιμάμενη Βασιλοπούλα
πού ολ’ η Ελλάς, νανούρισμα γλυκό
σου στέλνει ένα τραγούδι μυστικό
και μια χρυσόχλωρη μυρτούλα
Μάγια κακά της είχαν καμωμένα
να μην ξυπνήσει χρόνους εκατό
πριν ένα βασιλόπουλο ξακουστό
έρθει να την ευρή από τα ξένα
Σ’ είσ’ η Κοιμάμενη Βασιλοπούλα
μα δεν κοιμάσαι μοναχή σου συ
Κι άλλος εκεί δεξιά σου τη χρυσή
του Έθνους καρτερεί αυγούλα
Σταυρός αστράφτει και σπαθί σιμά του
ψυχών κοπάδι φτερουγίζει εκεί
Αγίων μελίσσι γύρω κατοικεί
κι Αγγέλοι αμώνουν στ’ όνομά του
Εκειός είν’ η ελπίς μας, ο Μεσσίας
εκειός του Γένους ο εγδικητής
οπού κοιμάται στα υπόγεια της
Αγίας του Θεού Σοφίας
|
Lóngos ki ormáni giro sto paláti
ke to filán aórata spathiá
Ki ekini apokimíthike vathiá
ke den ti vlépi anthrópu máti
S’ is’ i Kimámeni Oasilopula
pu ol’ i Ellás, nanurisma glikó
su stélni éna tragudi mistikó
ke mia chrisóchlori mirtula
Mágia kaká tis ichan kamoména
na min ksipnísi chrónus ekató
prin éna vasilópulo ksakustó
érthi na tin evrí apó ta kséna
S’ is’ i Kimámeni Oasilopula
ma den kimáse monachí su si
Ki állos eki deksiá su ti chrisí
tu Έthnus karteri avgula
Stavrós astráfti ke spathí simá tu
psichón kopádi fterugizi eki
Agion melíssi giro katiki
ki Angéli amónun st’ ónomá tu
Ekiós in’ i elpís mas, o Messías
ekiós tu Genus o egdikitís
opu kimáte sta ipógia tis
Agias tu Theu Sofías
|