Θα θελα πολύ να ήσουν
άγραφο χαρτί
την αγάπη μας να γράψω
πάλι από την αρχή.
Να πετάξω ότι έχει γίνει
λάθος ή σωστό
μ’ ότι με κρατάει πίσω
Τέλειωσα να πω
Δυστυχώς θυμάμαι τα πάντα
Κάθε ώρα κάθε λεπτό
Δε θα βγω στ’ αντίθετο ρεύμα
Όσο κι αν μου κάνεις κακό
Τη ζωή μου έχεις χαλάσει
Εγώ σ’ έχω ακόμα Θεό
Η καρδιά κοντεύει να σπάσει
Δε μπορεί μια μέρα όλο αυτό
Θα περάσει
Θα περάσει
Θα ’θελα πολύ να ‘σουν ένα
κόκκινο πανί
Να σε βλέπω και να πέφτω
πάνω σαν τρελή
Να μην ξέρω τ’ όνομα σου
ούτε πως φιλάς
Να ‘τανε το πέρασμα σου
βόλτα μιας βραδιάς
|
Tha thela polí na ísun
ágrafo chartí
tin agápi mas na grápso
páli apó tin archí.
Na petákso óti échi gini
láthos í sostó
m’ óti me kratái píso
Téliosa na po
Distichós thimáme ta pánta
Káthe óra káthe leptó
De tha vgo st’ antítheto revma
Όso ki an mu kánis kakó
Ti zoí mu échis chalási
Egó s’ écho akóma Theó
I kardiá kontevi na spási
De bori mia méra ólo aftó
Tha perási
Tha perási
Tha ’thela polí na ‘sun éna
kókkino paní
Na se vlépo ke na péfto
páno san trelí
Na min kséro t’ ónoma su
ute pos filás
Na ‘tane to pérasma su
vólta mias vradiás
|