Θα `ρθω σαν άγγελος θανάτου πάλι
κι αυτή τη νύχτα στο κρεβάτι σου σιμά
και θα γλιστρήσω σαν σκιά στο προσκεφάλι
με τα φαντάσματα που γέννησε η νυχτιά
Κι όταν χλωμή θα `ρθει η αυγή
θα βρεις τη θέση μου αδειανή
μα τα μεσάνυχτα κοντά σου πάλι θα `ρθω
κι αν σου `χουν πει οι ζωντανοί
κάποια κουβέντα τρυφερή
εγώ μπορώ μόνο τη φρίκη να σου μάθω
Σαν το φεγγάρι κρύο το φιλί μου
μα θα στο δώσω πριν μ’ αρπάξει το πρωί
κι αν πήρες χάδι απ’ το κορμί μου
θα `ναι ψυχρό σαν του φιδιού την επαφή
Κι όταν χλωμή θα `ρθει η αυγή
θα βρεις τη θέση μου αδειανή
μα τα μεσάνυχτα κοντά σου πάλι θα `ρθω
κι αν σου `χουν πει οι ζωντανοί
κάποια κουβέντα τρυφερή
εγώ μπορώ μόνο τη φρίκη να σου μάθω
|
Tha `rtho san ángelos thanátu páli
ki aftí ti níchta sto kreváti su simá
ke tha glistríso san skiá sto proskefáli
me ta fantásmata pu génnise i nichtiá
Ki ótan chlomí tha `rthi i avgí
tha vris ti thési mu adianí
ma ta mesánichta kontá su páli tha `rtho
ki an su `chun pi i zontani
kápia kuvénta triferí
egó boró móno ti fríki na su mátho
San to fengári krío to filí mu
ma tha sto dóso prin m’ arpáksi to pri
ki an píres chádi ap’ to kormí mu
tha `ne psichró san tu fidiu tin epafí
Ki ótan chlomí tha `rthi i avgí
tha vris ti thési mu adianí
ma ta mesánichta kontá su páli tha `rtho
ki an su `chun pi i zontani
kápia kuvénta triferí
egó boró móno ti fríki na su mátho
|