Τώρα που είσαι, μονάχη σου για πες μου,
που ειν’ εκείνα τα λόγια τα βαριά,
τώρα που πάλι μοιράζω τις στιγμές μου,
μου λες πως έχεις αδύνατη καρδιά
Θέλω να πάθεις, να πάθεις για να μάθεις,
στη γειτονιά μου σεμνά να περπατάς,
Θέλω να πάθεις, να πάθεις για να μάθεις,
αυτούς που σ’ αγαπάνε να μην τους τυραννάς.
Τώρα μωρό μου που πέρασε η μπογιά σου,
κι έχουν ξεβάψει τα λόγια κι οι απειλές,
τώρα σε θέλω, να δείξεις τη μαγκιά σου,
και να μην έρθεις στην πόρτα μου να κλαις
|
Tóra pu ise, monáchi su gia pes mu,
pu in’ ekina ta lógia ta variá,
tóra pu páli mirázo tis stigmés mu,
mu les pos échis adínati kardiá
Thélo na páthis, na páthis gia na máthis,
sti gitoniá mu semná na perpatás,
Thélo na páthis, na páthis gia na máthis,
aftus pu s’ agapáne na min tus tirannás.
Tóra moró mu pu pérase i bogiá su,
ki échun ksevápsi ta lógia ki i apilés,
tóra se thélo, na diksis ti magkiá su,
ke na min érthis stin pórta mu na kles
|