|
Έμεινα στο απόλυτο κενό.
Σώμα αδειανό, μυαλό χαμένο
Κι είχα ένα όνειρο, όνειρο τρελό
Μόνο από σένα ότι μπορώ
Μόνο από σένα ότι μπορώ
Κάτι αληθινό να περιμένω
Και επιμένω…
Θεός που με ξέχασε είσαι για μένα
Δεν έχω κανέναν αφού λείπεις εσύ.
Αγάπη που έγινες μαχαίρι στην φλέβα
Κι ας τρέχει το αίμα, ζωή μου είσαι εσύ.
Ζωή μου είσαι εσύ…
Χάθηκε ο κόσμος ξαφνικά,
Όνειρα ζωής γίνανε στάχτη.
‘Ολα τα πέταξες μέσα στην φωτιά
Κι είχα κάνει σχέδια πολλά,
Κι είχα κάνει σχέδια πολλά
Για μας τους δυο και την αγάπη,
Την αγάπη…
Θεός που με ξέχασε είσαι για μένα
Δεν έχω κανέναν αφού λείπεις εσύ.
Αγάπη που έγινες μαχαίρι στην φλέβα
Κι ας τρέχει το αίμα, ζωή μου είσαι εσύ.
Ζωή μου είσαι εσύ…
Ζωή μου είσαι εσύ…
|
Έmina sto apólito kenó.
Sóma adianó, mialó chaméno
Ki icha éna óniro, óniro treló
Móno apó séna óti boró
Móno apó séna óti boró
Káti alithinó na periméno
Ke epiméno…
Theós pu me kséchase ise gia ména
Den écho kanénan afu lipis esí.
Agápi pu égines macheri stin fléva
Ki as tréchi to ema, zoí mu ise esí.
Zoí mu ise esí…
Cháthike o kósmos ksafniká,
Όnira zoís ginane stáchti.
‘Ola ta pétakses mésa stin fotiá
Ki icha káni schédia pollá,
Ki icha káni schédia pollá
Gia mas tus dio ke tin agápi,
Tin agápi…
Theós pu me kséchase ise gia ména
Den écho kanénan afu lipis esí.
Agápi pu égines macheri stin fléva
Ki as tréchi to ema, zoí mu ise esí.
Zoí mu ise esí…
Zoí mu ise esí…
|
