Κάτι παλιά μενεξεδένια δειλινά
περνούν μπροστά μας σινεμά στην προκυμαία
στάζεις φεγγάρια και πουλιά θαλασσινά
κι όλο μου λες πως κάθε έργο έχει αυλαία
Απόψε στην ατζέντα σου θα σβήσεις
ονόματα, τηλέφωνα, διευθύνσεις
κρυμμένη πίσω απ’ τη βροχή που πέφτει
σαν θρίλερ με κοιτάζεις και σαν κλέφτη
Φοράς τα πάθη σου αγκάθινο κολιέ
και σε ματώνει του Αυγούστου η βαρκαρόλα
ποια είσαι αλήθεια, δε σε γνώρισα ποτέ
έτσι κι αλλιώς στη φαντασία μου ήταν όλα
Απόψε στην ατζέντα σου θα σβήσεις
ονόματα, τηλέφωνα, διευθύνσεις
κρυμμένη πίσω απ’ τη βροχή που πέφτει
σαν θρίλερ με κοιτάζεις και σαν κλέφτη
|
Káti paliá meneksedénia diliná
pernun brostá mas sinemá stin prokimea
stázis fengária ke puliá thalassiná
ki ólo mu les pos káthe érgo échi avlea
Apópse stin atzénta su tha svísis
onómata, tiléfona, diefthínsis
krimméni píso ap’ ti vrochí pu péfti
san thríler me kitázis ke san kléfti
Forás ta páthi su agkáthino kolié
ke se matóni tu Avgustu i varkaróla
pia ise alíthia, de se gnórisa poté
étsi ki alliós sti fantasía mu ítan óla
Apópse stin atzénta su tha svísis
onómata, tiléfona, diefthínsis
krimméni píso ap’ ti vrochí pu péfti
san thríler me kitázis ke san kléfti
|