|
Δυο κύματα τα μάτια σου
κι εγώ πιάστηκα
τι πόνο κρύβαν και καημό
δε φαντάστηκα
κορμί που πόθο λαχταρά
μες το σώμα σου
κουρελιασμένα μου πανιά
μες το στρώμα σου.
Χαρές κι ελπίδες μου
της άνοιξης που χάθηκαν
της Παναγίας τα κρινάκια
πως μαράθηκαν.
Δαιμονισμένα θαύματα
τα δυο χείλη σου
φύκια στιλπνά ακρογιαλιάς
μπρος στην πύλη σου
κορμιά στης άμμου το χαλί
μες στ’ αρώματα
γεύση αρμύρας το φιλί
καίει τα χρώματα.
|
Dio kímata ta mátia su
ki egó piástika
ti póno krívan ke kaimó
de fantástika
kormí pu pótho lachtará
mes to sóma su
kureliasména mu paniá
mes to stróma su.
Charés ki elpídes mu
tis ániksis pu cháthikan
tis Panagias ta krinákia
pos maráthikan.
Demonisména thafmata
ta dio chili su
fíkia stilpná akrogialiás
bros stin píli su
kormiá stis ámmu to chalí
mes st’ arómata
gefsi armíras to filí
kei ta chrómata.
|
