|
Σήμερα εκεί στην αγορά που τριγυρνούσα
με σταματά παλιός μου φίλος και μου λέει:
“Ημέρες τώρα έναν άνθρωπο ζητούσα να πω
τον πόνο που βαθιά μες στην καρδιά μου καίει.
Και περιφέρομαι στους δρόμους σαν χαμένος
και πίστεψέ με μες στον τόπο μου είμαι ξένος.
Είμαι τεχνίτης απ’ τους πρώτους στη δουλειά μου
αλλά περσέψανε οι ψεύτες στην Αθήνα.
Τον κόσμο βρήκανε αμάθητο γλυκιά μου
και τον δουλεύουνε γαζί και την περνάνε φίνα
και περιφέρομαι στους δρόμους σαν χαμένος
και πίστεψέ με μες στον τόπο μου είμαι ξένος”.
Άκου το λέω άλλη μια ίδια ιστορία, από τις τόσες
που σκεπάζει αυτός ο τόπος μες στα γιαπιά
και μες στα γκρίζα καφενεία και κάνε φίλε
στη ζωή να μην είσαι ο πρώτος.
Και περιφέρομαι στους δρόμους σαν χαμένη
και πίστεψέ με μες στον τόπο μου είμαι ξένη.
Είμαι τεχνίτρα απ’ τις πρώτες στη δουλειά μου
σε μια εποχή που και οι ψεύτες τραγουδούνε.
Πίστεψε το `χω βάρος στη καρδιά μου
που θέλω φίλε να χαθώ να μη με ξαναδούνε
και περιφέρομαι στους δρόμους σαν χαμένη
και πίστεψέ με μες στον τόπο μου είμαι ξένη.
|
Símera eki stin agorá pu trigirnusa
me stamatá paliós mu fílos ke mu léi:
“Iméres tóra énan ánthropo zitusa na po
ton póno pu vathiá mes stin kardiá mu kei.
Ke periférome stus drómus san chaménos
ke pístepsé me mes ston tópo mu ime ksénos.
Ime technítis ap’ tus prótus sti duliá mu
allá persépsane i pseftes stin Athína.
Ton kósmo vríkane amáthito glikiá mu
ke ton dulevune gazí ke tin pernáne fína
ke periférome stus drómus san chaménos
ke pístepsé me mes ston tópo mu ime ksénos”.
Άku to léo álli mia ídia istoría, apó tis tóses
pu skepázi aftós o tópos mes sta giapiá
ke mes sta gkríza kafenia ke káne fíle
sti zoí na min ise o prótos.
Ke periférome stus drómus san chaméni
ke pístepsé me mes ston tópo mu ime kséni.
Ime technítra ap’ tis prótes sti duliá mu
se mia epochí pu ke i pseftes tragudune.
Pístepse to `cho város sti kardiá mu
pu thélo fíle na chathó na mi me ksanadune
ke periférome stus drómus san chaméni
ke pístepsé me mes ston tópo mu ime kséni.
|
