Χάθηκες,
Ένα άγαλμα έγινα
Κι ένα σώμα χωρίς καρδιά,
Που τ’ αγκαλιάζει τη νύχτα η μοναξιά.
Χάθηκες
Γιατί εσύ δε μ’ αγάπησες
Και ποτέ δεν αισθάνθηκες
Της αγάπης στα στήθια μαχαιριά.
Τι σου ‘δωσα, τι μου ‘δωσες εσύ;
Ποιος έκλεψε απ’ του άλλου τη ζωή;
Σταγόνες που χαθήκαν στη βροχή
Ήταν η αγάπη μας.
Τι σου ‘δωσα, τι μου ‘δωσες εσύ;
Ποιος έκλεψε απ’ του άλλου τη ζωή;
Σημάδια που δε σβήνουν στη ψυχή
Τα τόσα λάθη μας.
Χάθηκες
Να τελειώσουμε διάλεξες
Κι οι στιγμές μας καήκανε
Σ’ ένα “άκου” ριγμένο στη φωτιά.
Χάθηκες
Πήρες το όνειρο κι έφυγες
Την αγάπη μας έσπασες
Κι εγώ μαζεύω σπασμένα κομμάτια φιλιά.
Τι σου ‘δωσα, τι μου ‘δωσες εσύ;
Ποιος έκλεψε απ’ του άλλου τη ζωή;
Σταγόνες που χαθήκαν στη βροχή
Ήταν η αγάπη μας.
Τι σου ‘δωσα, τι μου ‘δωσες εσύ;
Ποιος έκλεψε απ’ του άλλου τη ζωή;
Σημάδια που δε σβήνουν στη ψυχή
Τα τόσα λάθη μας.
|
Cháthikes,
Έna ágalma égina
Ki éna sóma chorís kardiá,
Pu t’ agkaliázi ti níchta i monaksiá.
Cháthikes
Giatí esí de m’ agápises
Ke poté den esthánthikes
Tis agápis sta stíthia macheriá.
Ti su ‘dosa, ti mu ‘doses esí;
Pios éklepse ap’ tu állu ti zoí;
Stagónes pu chathíkan sti vrochí
Ήtan i agápi mas.
Ti su ‘dosa, ti mu ‘doses esí;
Pios éklepse ap’ tu állu ti zoí;
Simádia pu de svínun sti psichí
Ta tósa láthi mas.
Cháthikes
Na teliósume diálekses
Ki i stigmés mas kaíkane
S’ éna “áku” rigméno sti fotiá.
Cháthikes
Píres to óniro ki éfiges
Tin agápi mas éspases
Ki egó mazevo spasména kommátia filiá.
Ti su ‘dosa, ti mu ‘doses esí;
Pios éklepse ap’ tu állu ti zoí;
Stagónes pu chathíkan sti vrochí
Ήtan i agápi mas.
Ti su ‘dosa, ti mu ‘doses esí;
Pios éklepse ap’ tu állu ti zoí;
Simádia pu de svínun sti psichí
Ta tósa láthi mas.
|