Θάλασσα πάρε…
το δάκρυ και θάψ’ το
στο κύμα να σβήσει φωτιά
Φωτιά με τυλίγει..
τα όνειρα καίει
τα όνειρα γίναν καημός
Δίχως τσιγάρο καφέ δίχως φιλί και χάδι
σα νυχτοπούλι τριγυρνώ περίπολο το βράδυ
Η ώρα είναι τέσσερις και στη σκοπιά στημένος
μέσα στο κρύο τη βροχή σαν καταδικασμένος
Αν ήμουν τηλεφωνητής το σύρμα να κρατούσα
κάθε στιγμή κάθε λεπτό θα σου τηλεφωνούσα
Εβγήκα στην αναφορά άδεια να ζητήσω
κι ο λοχαγός μου φώναξε «στραβάδι γύρνα πίσω»
Τότε κι εγώ τσαντίστηκα και του πα θυμωμένος
θέλω την άδεια λοχαγέ γιατί ’μαι ερωτευμένος
Αγάπη μου που βρίσκεσαι μόνη χωρίς εμένα
θέλω να μην ξεχνάς ποτέ πως ζω μόνο για σένα
Το Σάββατο ελεύθερος την Κυριακή αργία
τη Δευτέρα το πρωί μου βγαίνει η παναγία
Κοιμάμαι κι ονειρεύομαι πως είμαι απολυμένος
και το πρωί σηκώνομαι μες το χακί ντυμένος
Δώσε μικρούλα προσοχή σ’ αυτά που θα διαβάσεις
φαντάρο αν αγάπησες ποτέ μην τον ξεχάσεις
Έχω πολλά ρε φίλε μου ακόμα να σου γράψω
μα ήρθε η ώρα για σκοπιά και πάω να φυλάξω
Σκιά και ομίχλη…
σε κάθε μου βλέμμα
σε κάθε μου ανάσα φωτιά
Φωτιά τα όνειρα μου
φωτιά στην μάτια μου
κομμάτια ζητάω ψυχής
Καλύτερα να πούλαγα γκαζόζες λεμονάδες
παρά που πήγα ΚΑΙ έμπλεξα με τους καραβανάδες
Καραβανάδες προσοχή ανθύπες στοιχηθείτε
γιατί έχω απολυθεί κι εσείς θα υπηρετείτε
|
Thálassa páre…
to dákri ke tháps’ to
sto kíma na svísi fotiá
Fotiá me tilígi..
ta ónira kei
ta ónira ginan kaimós
Díchos tsigáro kafé díchos filí ke chádi
sa nichtopuli trigirnó perípolo to vrádi
I óra ine tésseris ke sti skopiá stiménos
mésa sto krío ti vrochí san katadikasménos
An ímun tilefonitís to sírma na kratusa
káthe stigmí káthe leptó tha su tilefonusa
Evgíka stin anaforá ádia na zitíso
ki o lochagós mu fónakse «stravádi girna píso»
Tóte ki egó tsantístika ke tu pa thimoménos
thélo tin ádia lochagé giatí ’me erotevménos
Agápi mu pu vrískese móni chorís eména
thélo na min ksechnás poté pos zo móno gia séna
To Sávvato eleftheros tin Kiriakí argia
ti Deftéra to pri mu vgeni i panagia
Kimáme ki onirevome pos ime apoliménos
ke to pri sikónome mes to chakí ntiménos
Dóse mikrula prosochí s’ aftá pu tha diavásis
fantáro an agápises poté min ton ksechásis
Έcho pollá re fíle mu akóma na su grápso
ma írthe i óra gia skopiá ke páo na filákso
Skiá ke omíchli…
se káthe mu vlémma
se káthe mu anása fotiá
Fotiá ta ónira mu
fotiá stin mátia mu
kommátia zitáo psichís
Kalítera na pulaga gkazózes lemonádes
pará pu píga KAI ébleksa me tus karavanádes
Karavanádes prosochí anthípes stichithite
giatí écho apolithi ki esis tha ipiretite
|