|
Πριν σε βρω σε είχα σκεφτεί
πριν το φως εγώ σε είχα δει
λες κι ήσουν για μένα
και τον πόνο είχα αισθανθεί
πριν το ψέμα πριν την πληγή
πριν κλάψω για σένα
Κι αν χαθούμε ας γίνει με τρόπο
σαν της μέρας φως που χάνεται αργά
για να μη καταλάβω και νιώσω
Κι ας τα ήξερα πριν γίνουν όλα αυτά
Το έργο πια ίδιο στο τέλος
λες κι η καρδιά ζει για το βέλος
ντύθηκα κι απόψε να βγω
και σ’ένα παραμύθι να μπω
με σένα και με μένα θα υποκριθώ μια στιγμή
πως δεν ξέρω τι θα συμβεί
ποιο είναι το θέμα πως δεν ξέρω τι θα συμβεί
Πριν σε βρω σε είχα σκεφτεί
πριν το φως εγώ σε είχα δει
λες κι ήσουν για μένα
και τον πόνο είχα αισθανθεί
πριν το ψέμα πριν την πληγή
πριν κλάψω για σένα
|
Prin se vro se icha skefti
prin to fos egó se icha di
les ki ísun gia ména
ke ton póno icha esthanthi
prin to pséma prin tin pligí
prin klápso gia séna
Ki an chathume as gini me trópo
san tis méras fos pu chánete argá
gia na mi katalávo ke nióso
Ki as ta íksera prin ginun óla aftá
To érgo pia ídio sto télos
les ki i kardiá zi gia to vélos
ntíthika ki apópse na vgo
ke s’éna paramíthi na bo
me séna ke me ména tha ipokrithó mia stigmí
pos den kséro ti tha simvi
pio ine to théma pos den kséro ti tha simvi
Prin se vro se icha skefti
prin to fos egó se icha di
les ki ísun gia ména
ke ton póno icha esthanthi
prin to pséma prin tin pligí
prin klápso gia séna
|
