|
Κάποτε ένα μυρμηγκάκι
με γαλάζιο φανελάκι
βρήκε ένα ψιχουλάκι
τόσο δα
Και στους ώμους του το βάζει
στη φωλίτσα του το πάει
και όλο το χωριό πηδάει
από χαρά!
«Να το βάλουμε στο φούρνο,
να το κάνουμε γιαχνί
να το ψήσουμε στη σούβλα
να το φάμε με τυρί.»
Κι ένα μυρμηγκάκι λέει
«Είμαι εγώ το πιο σοφό
και έχω μια τρανή ιδέα
να σας πω.
Να το σπείρουμε στη γλάστρα
να φυτρώσει ψιχουλιά
που όλο ψίχουλα θα κάνει
και θα τρώμε όλοι καλά»
«Τι σοφά τα λόγια τούτα»
λένε όλοι με χαρά
«να ωριμάζουνε σαν φρούτα
ψιχουλάκια στα κλαδιά!»
Και το φύτεψαν στη γλάστρα
να φυτρώσει ψιχουλιά.
Mα στη γλάστρα εκείνη ζούσε
μια άλλη μυρμιγκοφωλιά
Κι ένα άλλο μυρμηγκάκι
με γαλάζιο φανελάκι
βρήκε ένα ψιχουλάκι
τόσο δα
|
Kápote éna mirmigkáki
me galázio faneláki
vríke éna psichuláki
tóso da
Ke stus ómus tu to vázi
sti folítsa tu to pái
ke ólo to chorió pidái
apó chará!
«Na to válume sto furno,
na to kánume giachní
na to psísume sti suvla
na to fáme me tirí.»
Ki éna mirmigkáki léi
«Ime egó to pio sofó
ke écho mia traní idéa
na sas po.
Na to spirume sti glástra
na fitrósi psichuliá
pu ólo psíchula tha káni
ke tha tróme óli kalá»
«Ti sofá ta lógia tuta»
léne óli me chará
«na orimázune san fruta
psichulákia sta kladiá!»
Ke to fítepsan sti glástra
na fitrósi psichuliá.
Ma sti glástra ekini zuse
mia álli mirmigkofoliá
Ki éna állo mirmigkáki
me galázio faneláki
vríke éna psichuláki
tóso da
|
