Δεν αντέχω, όλη τη μέρα,
με τις φίλες σου, να μιλάς,
για φορέματα Cavalli
και για μάσκες ομορφιάς…
Με τους φίλους σου, μπάλα βλέπεις
και για μένα, αδιαφορείς…
Τα νευράκια σου, δεν αντέχω,
μωρό μου, άντε να χαρείς…
Μα ό,τι είσαι, ό,τι κι αν κάνεις αδιαφορώ,
ξέρω όταν δε σε βλέπω, πάω να τρελαθώ…
κάνε αξέχαστο για μας το καλοκαίρι αυτό,
μες στον ήλιο αγκαλιά, μωράκι μου γλυκό…
να `ναι αξέχαστο για μας το καλοκαίρι αυτό…
Μου τη σπας, που με καλοπιάνεις,
την μανούλα σου να δεχτώ
και αλλεργία πως με πιάνει,
όταν ψάχνεις στο κινητό…
Τις Κυριακές, το πρωινό μου,
στο κρεβάτι θέλω εγώ,
κι εσύ έχεις το μυαλό σου,
πάντοτε, στο πονηρό…
Μα ό,τι είσαι, ό,τι κι αν κάνεις αδιαφορώ,
ξέρω όταν δε σε βλέπω, πάω να τρελαθώ…
κάνε αξέχαστο για μας το καλοκαίρι αυτό,
μες στον ήλιο αγκαλιά, μωράκι μου γλυκό…
να `ναι αξέχαστο για μας το καλοκαίρι αυτό
|
Den antécho, óli ti méra,
me tis fíles su, na milás,
gia forémata Cavalli
ke gia máskes omorfiás…
Me tus fílus su, bála vlépis
ke gia ména, adiaforis…
Ta nevrákia su, den antécho,
moró mu, ánte na charis…
Ma ó,ti ise, ó,ti ki an kánis adiaforó,
kséro ótan de se vlépo, páo na trelathó…
káne akséchasto gia mas to kalokeri aftó,
mes ston ílio agkaliá, moráki mu glikó…
na `ne akséchasto gia mas to kalokeri aftó…
Mu ti spas, pu me kalopiánis,
tin manula su na dechtó
ke allergia pos me piáni,
ótan psáchnis sto kinitó…
Tis Kiriakés, to prinó mu,
sto kreváti thélo egó,
ki esí échis to mialó su,
pántote, sto poniró…
Ma ó,ti ise, ó,ti ki an kánis adiaforó,
kséro ótan de se vlépo, páo na trelathó…
káne akséchasto gia mas to kalokeri aftó,
mes ston ílio agkaliá, moráki mu glikó…
na `ne akséchasto gia mas to kalokeri aftó
|