|
Το όνειρο ελπίδα πως θα βγει
στο βάθος της καρδιάς μου το κρατούσα
μα φάνηκες αγάπη μου εσύ
κι αλήθεια έγινε ό,τι ζητούσα
Τα χείλη μου αγγίζεις και μεθώ
μ’ έρωτα τις μέρες μου γεμίζεις
είσαι η αιτία που γελώ
στον άνεμο το φόβο μου σκορπίζεις
Είσαι το λιμάνι που έψαχνα καιρό
κράτα με εκεί αιχμάλωτό σου
άσε με να βρω το θησαυρό
ναυάγιο να γίνω στο βυθό σου
Μαζί σου έχω μάθει τι θα πει
εγώ όλες τις μάχες να κερδίζω
μακριά σου μοιάζει ο κόσμος φυλακή
γι’ αυτό από κοντά σου δε θα φύγω
|
To óniro elpída pos tha vgi
sto váthos tis kardiás mu to kratusa
ma fánikes agápi mu esí
ki alíthia égine ó,ti zitusa
Ta chili mu angizis ke methó
m’ érota tis méres mu gemízis
ise i etía pu geló
ston ánemo to fóvo mu skorpízis
Ise to limáni pu épsachna keró
kráta me eki echmálotó su
áse me na vro to thisavró
nafágio na gino sto vithó su
Mazí su écho máthi ti tha pi
egó óles tis máches na kerdízo
makriá su miázi o kósmos filakí
gi’ aftó apó kontá su de tha fígo
|
