|
Η βελόνα του πεύκου το χέρι μου τρύπησε
Μια σταγόνα βροχής με τη γεύση του ιδρώτα
Είν’ η θάλασσα μωβ και χαλίκια τα κύματα
Τα νερά τρέχουν πράσινο μες το γαλάζιο
Τα νησιά είν’ ακόμα ταγμένα στη θέση τους
Εκκλησιές ανεμίζουν στη δύση του ήλιου
Τα ηφαίστεια στέκουν βουβά κι αφουγκράζονται
Των αρχαίων ναών τις πεσμένες κολόνες
Τρεχαντήρι ο αέρας χαράζει τα σύννεφα
Και στο άβυσσο μαύρο που η νύχτα υψώνει
Ένα φως κουρελάκι μου φέγγει
Κι εγώ
Ταξιδεύω κι αντέχω και ξέρω καλά
Ποια γλώσσα μιλάω, ποια γλώσσα παλιά
Ποιον ήλιο πιστεύω και ποιαν αγκαλιά
Τα χωριά με τ’ αρχαία λαμπρά τους ονόματα
Ξαγρυπνούν και καπνίζουν και λένε τραγούδια
Τα κορμιά των σταριών στο βαριά ταλαντεύονται
Στην οθόνη του σύμπαντος άσβηστοι φάροι
Οι μεγάλοι γκρεμοί, τα πουλιά και τα θαύματα
Στων παιδιών την παλάμη αντηχούνε κι ανθίζουν
Και χιλιάδες αστέρια τ’ αμέτρητα ποιήματα
Μαύρη άμμος οι λέξεις και μαύρα φεγγάρια
Ιστορούν την απόχη του χρόνου του άσπλαχνου
Και στις πόλεις που αγόρια φιλούν τα κορίτσια τους
Ένας σκύλος το χώμα μυρίζει
Κι εγώ
Ταξιδεύω κι αντέχω και ξέρω καλά
Ποια γλώσσα μιλάω, ποιαν άγια λαλιά
Ποιον ήλιο πιστεύω και ποιαν αγκαλιά
Ο Αρχάγγελος βγαίνει ξανά στο μπαλκόνι του
Όλα έχουν συμβεί κι όμως λάμπουν καινούρια
|
I velóna tu pefku to chéri mu trípise
Mia stagóna vrochís me ti gefsi tu idróta
In’ i thálassa mov ke chalíkia ta kímata
Ta nerá tréchun prásino mes to galázio
Ta nisiá in’ akóma tagména sti thési tus
Ekklisiés anemízun sti dísi tu íliu
Ta ifestia stékun vuvá ki afugkrázonte
Ton archeon naón tis pesménes kolónes
Trechantíri o aéras charázi ta sínnefa
Ke sto ávisso mavro pu i níchta ipsóni
Έna fos kureláki mu féngi
Ki egó
Taksidevo ki antécho ke kséro kalá
Pia glóssa miláo, pia glóssa paliá
Pion ílio pistevo ke pian agkaliá
Ta choriá me t’ archea labrá tus onómata
Ksagripnun ke kapnízun ke léne tragudia
Ta kormiá ton starión sto variá talantevonte
Stin othóni tu síbantos ásvisti fári
I megáli gkremi, ta puliá ke ta thafmata
Ston pedión tin palámi antichune ki anthízun
Ke chiliádes astéria t’ amétrita piímata
Mavri ámmos i léksis ke mavra fengária
Istorun tin apóchi tu chrónu tu ásplachnu
Ke stis pólis pu agória filun ta korítsia tus
Έnas skílos to chóma mirízi
Ki egó
Taksidevo ki antécho ke kséro kalá
Pia glóssa miláo, pian ágia laliá
Pion ílio pistevo ke pian agkaliá
O Archángelos vgeni ksaná sto balkóni tu
Όla échun simvi ki ómos lábun kenuria
|
