Βαθιά κρυμμένο μυστικό
μέσα μου φυλαγμένο
σε μια καρδιά ταμένο
το έχω από καιρό
Προσμένω να ‘ρθει η στιγμή
στα χείλη μου να φτάσει
λίγο να ξαποστάσει
κι έξω στο φως να βγει
Μοιάζουν τα λόγια με γιορτή
όταν τα πλάθει η ψυχή
και τα μιλούν τα μάτια
μα κινδυνεύουν να χαθούν
σαν τύχει και δεν ακουστούν
και γίνουνε κομμάτια
Πολύτιμό μου φυλαχτό
μονάκριβη παρέα
κρατώ κλειστή αυλαία
θλιμμένο μη σε δω
Γιατί όποιος ξέρει ν’ αγαπά
πιο δυνατά πονάει
το όχι σαν τον τρυπάει
και το όνειρο σκορπά
Μοιάζουν τα λόγια με γιορτή
όταν τα πλάθει η ψυχή
και τα μιλούν τα μάτια
μα κινδυνεύουν να χαθούν
σαν τύχει και δεν ακουστούν
και γίνουνε κομμάτια
|
Oathiá krimméno mistikó
mésa mu filagméno
se mia kardiá taméno
to écho apó keró
Prosméno na ‘rthi i stigmí
sta chili mu na ftási
lígo na ksapostási
ki ékso sto fos na vgi
Miázun ta lógia me giortí
ótan ta pláthi i psichí
ke ta milun ta mátia
ma kindinevun na chathun
san tíchi ke den akustun
ke ginune kommátia
Polítimó mu filachtó
monákrivi paréa
krató klistí avlea
thlimméno mi se do
Giatí ópios kséri n’ agapá
pio dinatá ponái
to óchi san ton tripái
ke to óniro skorpá
Miázun ta lógia me giortí
ótan ta pláthi i psichí
ke ta milun ta mátia
ma kindinevun na chathun
san tíchi ke den akustun
ke ginune kommátia
|