Στις ερωτήσεις θες ν’ απαντήσεις, να λύσεις γρίφους παλιούς
στις αναμνήσεις θέλεις να κλείσεις της γης τους άγριους παλμούς.
Μικρές οι λέξεις, πώς να το χωρέσεις τ’ ακριβό μυστικό
κι αν δεν το ξέρεις, όσο κι αν το θέλεις, δεν μπορώ να σ’ το πω.
Ζητάς να μάθεις, να ξεδιψάσεις από της γης την πηγή
μ’ αυτά που ξέρεις πάντα μαθαίνεις, δεν έχει άκρη η αυγή.
Μες τη ζωή σου, μόνο εκεί. θυμήσου, θα τη βρεις την κλωστή
αυτήν που υφαίνει, ό,τι μας ζεσταίνει κι ανασαίνει η ψυχή.
Κι αν σκοτεινιάζει κάπου χαράζει, μακριά η μέρα ξυπνά
κι αν συννεφιάζει μη σε τρομάζει, κρατά το φως η καρδιά.
Κι απ’ τα αστέρια πέφτει μες τα χέρια στάλα στάλα η φωτιά
κρατάς τ’ αστέρια μες τα δυο σου χέρια, μη ζητάς πιο πολλά.
Και κάποιο βράδυ στείλε καράβι στον ξεχασμένο γιαλό
ονείρου χάδι βάλε σημάδι, μη φοβηθείς τον καιρό.
Νερό και δυόσμο πότισε τον κόσμο, μόνο αυτό σου ζητώ
δυο φύλλα δυόσμο χάρισε στον κόσμο, σώσε το μυστικό.
|
Stis erotísis thes n’ apantísis, na lísis grífus palius
stis anamnísis thélis na klisis tis gis tus ágrius palmus.
Mikrés i léksis, pós na to chorésis t’ akrivó mistikó
ki an den to kséris, óso ki an to thélis, den boró na s’ to po.
Zitás na máthis, na ksedipsásis apó tis gis tin pigí
m’ aftá pu kséris pánta mathenis, den échi ákri i avgí.
Mes ti zoí su, móno eki. thimísu, tha ti vris tin klostí
aftín pu ifeni, ó,ti mas zesteni ki anaseni i psichí.
Ki an skotiniázi kápu charázi, makriá i méra ksipná
ki an sinnefiázi mi se tromázi, kratá to fos i kardiá.
Ki ap’ ta astéria péfti mes ta chéria stála stála i fotiá
kratás t’ astéria mes ta dio su chéria, mi zitás pio pollá.
Ke kápio vrádi stile karávi ston ksechasméno gialó
oniru chádi vále simádi, mi fovithis ton keró.
Neró ke diósmo pótise ton kósmo, móno aftó su zitó
dio fílla diósmo chárise ston kósmo, sóse to mistikó.
|