|
Ο χρόνος είναι κάτι απίθανα μακρύ
Υπήρξαν χρόνοι πάει περάσαν μυθικοί
Ούτε μπιλίνες ούτε έπη ούτε εποποιίες πια
Σαν τηλεγράφημα η στροφή πετά
Με φλογισμένα χείλη πιες γονατιστός
Απ’ το ποτάμι που το λένε γεγονός
Είν’ ο καιρός που όλος βομβίσει σε τηλέγραφου χορδή
Είναι η καρδιά με την αλήθεια ίδιο μαζί
Μη λησμονήσετε να μνημονεύσετε τον ποιητή μας
Βλαδίμηρο Μαγιακόφσκι
Πριν σαράντα έξι χρόνια μίσεψε μακριά μας
Τι δουλειά έχει ο Μαγιακόφσκι;
Μας μίλαγε τακτικά ένας γέρος σύντροφος Μακεδόνας
Στη φάμπρικα γι’ αυτόν
Όταν καμιά Κυριακή πίναμε καμιά ρακή από την πατρίδα
Και μετά τραγουδούσαμε τραγούδια της ξενιτιάς
Και τ’ αντάρτικα
Είχε μείνει χρόνια στη Ρωσία
Κι έπαιρνε το βιβλίο με τα ποιήματα του Βλαδίμηρου
Όπως τον έλεγε
Και μας διάβαζε
Και θυμόταν τον άλλο Βλαδίμηρο
Και δάκρυζε καμιά φορά
Σαν πολλά να τα ’πα
Γεια σας και πάλι
|
O chrónos ine káti apíthana makrí
Ipírksan chróni pái perásan mithiki
Oíte bilínes ute épi ute epopiíes pia
San tilegráfima i strofí petá
Me flogisména chili pies gonatistós
Ap’ to potámi pu to léne gegonós
In’ o kerós pu ólos vomvísi se tilégrafu chordí
Ine i kardiá me tin alíthia ídio mazí
Mi lismonísete na mnimonefsete ton piití mas
Oladímiro Magiakófski
Prin saránta éksi chrónia mísepse makriá mas
Ti duliá échi o Magiakófski;
Mas mílage taktiká énas géros síntrofos Makedónas
Sti fábrika gi’ aftón
Όtan kamiá Kiriakí píname kamiá rakí apó tin patrída
Ke metá tragudusame tragudia tis ksenitiás
Ke t’ antártika
Iche mini chrónia sti Rosía
Ki éperne to vivlío me ta piímata tu Oladímiru
Όpos ton élege
Ke mas diávaze
Ke thimótan ton állo Oladímiro
Ke dákrize kamiá forá
San pollá na ta ’pa
Gia sas ke páli
|
