Η σιωπή αναρριχάται
Το ποντίκι που βρυχάται
μένει μόνο του
Και κοιτάει τον εαυτό του
Για τυρί τ’ αφεντικό του
Τρώει τον χρόνο του
Κι απ’ του έρωτα την τρύπα
Βγαίνει κάθε βράδυ σκνίπα
Κι αφουγκράζεται
Τη βουή του κόσμου τούτου
Το ποιον του διπλανού του
Και κουράζεται
Αχ ποντίκι μου καημένο
Μοναχό παρατημένο
Δείγμα σπάνιο
Του πολιτισμού του τέως
Έρχεσαι εβδομαδιαίως
Σα ζιζάνιο
Και μου λες να σ’ αγαπήσω
Που να πάω και τι να αφήσω
πόσα άραγε
Σα κι εσένα ποντικάκια
Μες στου κόσμου τα σοκάκια
Ποια πενιά
Μες στη τόση μοναξιά
Θα τους τη βάραγε
Μίκυ Μίκυ
Στα κομπιούτερ είμαι φρίκη
Έλα τώρα για τη νίκη
Κλασικέ μου ντεμοντέ
Μάου μάου
Σας μιλά ο Μίκυ Μάου
ο γατόπαρδος ζημιάου
Δε θα πάψει να λυσσά
Φιλαράκι
Με μια στάλα ουισκάκι
Τα ποντίκια σαν κι εμένα
Τα κουμπιούτερ τα μασά
Η σιωπή αναρριχάται
Και ο άνθρωπος φοβάται
Την αγάπη του
Μπλέκει τα σωστά με σάπια
Πεντοχίλιαρα και χάπια
Στο ντουλάπι του
Κι όταν ακουστεί το νιάου
Οι γενιές ξεκατινιάου
Κι αγοράζονται
Τα καλύτερά μας χρόνια
Με τα ρέστα από τα ψώνια
Και γενιές του Μίκι Μάους
Λογαριάζονται
Η σιωπή αναρριχάται
Και ο άνθρωπος φοβάται
Το ποντίκι του
Το ποντίκι το δικό του
Τον κακό τον εαυτό του
Το μανίκι του
Κι ό,τι και να πεις με μάους
Στα σχοινιά σαν Μίκι μάους
Στο περίπτερο
Της καρδιάς μας το ταξίδι
Να το σώσουμε στη μνήμη
Τσαμπουκά
Τσαμπουκά για το καλύτερο
|
I siopí anarricháte
To pontíki pu vricháte
méni móno tu
Ke kitái ton eaftó tu
Gia tirí t’ afentikó tu
Trói ton chróno tu
Ki ap’ tu érota tin trípa
Ogeni káthe vrádi sknípa
Ki afugkrázete
Ti vuí tu kósmu tutu
To pion tu diplanu tu
Ke kurázete
Ach pontíki mu kaiméno
Monachó paratiméno
Digma spánio
Tu politismu tu téos
Έrchese evdomadieos
Sa zizánio
Ke mu les na s’ agapíso
Pu na páo ke ti na afíso
pósa árage
Sa ki eséna pontikákia
Mes stu kósmu ta sokákia
Pia peniá
Mes sti tósi monaksiá
Tha tus ti várage
Míki Míki
Sta kobiuter ime fríki
Έla tóra gia ti níki
Klasiké mu ntemonté
Máu máu
Sas milá o Míki Máu
o gatópardos zimiáu
De tha pápsi na lissá
Filaráki
Me mia stála uiskáki
Ta pontíkia san ki eména
Ta kubiuter ta masá
I siopí anarricháte
Ke o ánthropos fováte
Tin agápi tu
Bléki ta sostá me sápia
Pentochíliara ke chápia
Sto ntulápi tu
Ki ótan akusti to niáu
I geniés ksekatiniáu
Ki agorázonte
Ta kalíterá mas chrónia
Me ta résta apó ta psónia
Ke geniés tu Míki Máus
Logariázonte
I siopí anarricháte
Ke o ánthropos fováte
To pontíki tu
To pontíki to dikó tu
Ton kakó ton eaftó tu
To maníki tu
Ki ó,ti ke na pis me máus
Sta schiniá san Míki máus
Sto períptero
Tis kardiás mas to taksídi
Na to sósume sti mními
Tsabuká
Tsabuká gia to kalítero
|