Το τανγκό | To tangkó

Πάρε με μακριά, δεν αντέχω πια
νύχτα φωτισμένη κι εμείς ξένοι τώρα πια

Άκου τώρα τι ζητάει η ψυχή μου
μέρα νύχτα να σε κράταγα μαζί μου
στων φιλιών σου τη φωτιά να σιγολιώνω
στου κορμιού σου τα στενά να σ’ ανταμώνω

Όλα τα γιατί, πάνω στο χαρτί
δες η αγάπη κάνει όποιον χάνει ποιητή

Páre me makriá, den antécho pia
níchta fotisméni ki emis kséni tóra pia

Άku tóra ti zitái i psichí mu
méra níchta na se krátaga mazí mu
ston filión su ti fotiá na sigolióno
stu kormiu su ta stená na s’ antamóno

Όla ta giatí, páno sto chartí
des i agápi káni ópion cháni piití