Μου λες να βγούμε όπως παλιά,
δε σε κοιτάω.
Μου λες η νύχτα είναι φωτιά
κι εγώ γελάω.
Έξω η πόλη
ξένη αγκαλιά
ας βγαίνουν όλοι
για μας είναι αργά.
Οοο εο μην ακούς τι λέω.
Οοο εο τράβα με κι ας κλαίω.
Όλο φοβάμαι μια ζωή
κι όλο προσέχω.
Αχ την καλή μου διαγωγή
δεν την αντέχω.
Είν’ η ζωή μας
τόση δα μικρή
κι άνοιξή μας
ούτε η μισή.
Οοο εο μην ακούς τι λέω.
Οοο εο τράβα με κι ας κλαίω.
Θέλω να παίξω, να γελάσω
τον εαυτό μου να ξεχάσω
θέλω ν’ αλλάξω.
Θέλω να πιω και να καπνίσω
με τα φιλιά σου να μεθύσω
θέλω να ζήσω.
Οοο εο μην ακούς τι λέω.
Οοο εο τράβα με κι ας κλαίω.
|
Mu les na vgume ópos paliá,
de se kitáo.
Mu les i níchta ine fotiá
ki egó geláo.
Έkso i póli
kséni agkaliá
as vgenun óli
gia mas ine argá.
Ooo eo min akus ti léo.
Ooo eo tráva me ki as kleo.
Όlo fováme mia zoí
ki ólo prosécho.
Ach tin kalí mu diagogí
den tin antécho.
In’ i zoí mas
tósi da mikrí
ki ániksí mas
ute i misí.
Ooo eo min akus ti léo.
Ooo eo tráva me ki as kleo.
Thélo na pekso, na geláso
ton eaftó mu na ksecháso
thélo n’ allákso.
Thélo na pio ke na kapníso
me ta filiá su na methíso
thélo na zíso.
Ooo eo min akus ti léo.
Ooo eo tráva me ki as kleo.
|