Τ’ ομολογώ δεν είχα πάρει σοβαρά
Τ’ αθώα μάτια σου που ‘μοιαζαν παιδικά
Τ’ ομολογώ δεν ήταν πρώτη μου φορά
Που ένα παιχνίδι ξεκινούσα στα τυφλά
Μα δε φαντάστηκα ούτε για μια στιγμή
Πως θα γινόσουνα ανάγκη στο κορμί μου
Δεν το φαντάστηκα πως θα ‘σουνα εσύ
Το πιο μεγάλο πάθος σ’ όλη τη ζωή μου
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα
Τώρα που έδαφος χάνουμε
Τώρα που ερωτευτήκαμε
Τώρα για πες μου τι κάνουμε
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα
Τώρα τον έλεγχο χάνουμε
Τώρα που παρασυρθήκαμε
Τώρα για πες μου τι κάνουμε
Ξέρω καλά πως δε φοβήθηκα εγώ
Κανένα ρίσκο και καμία εμπειρία
Μα ομολογώ πως δεν περίμενα να ζω
Μια τέτοια τρέλα που θα γράψει ιστορία
Μα δε φαντάστηκα ούτε για μια στιγμή
Πως θα γινόσουνα ανάγκη στο κορμί μου
Δεν το φαντάστηκα πως θα ‘σουνα εσύ
Το πιο μεγάλο πάθος σ’ όλη τη ζωή μου
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα
Τώρα που έδαφος χάνουμε
Τώρα που ερωτευτήκαμε
Τώρα για πες μου τι κάνουμε
Τώρα αρχίζουν τα δύσκολα
Τώρα τον έλεγχο χάνουμε
Τώρα που παρασυρθήκαμε
Τώρα για πες μου τι κάνουμε
|
T’ omologó den icha pári sovará
T’ athóa mátia su pu ‘miazan pediká
T’ omologó den ítan próti mu forá
Pu éna pechnídi ksekinusa sta tiflá
Ma de fantástika ute gia mia stigmí
Pos tha ginósuna anágki sto kormí mu
Den to fantástika pos tha ‘suna esí
To pio megálo páthos s’ óli ti zoí mu
Tóra archízun ta dískola
Tóra pu édafos chánume
Tóra pu eroteftíkame
Tóra gia pes mu ti kánume
Tóra archízun ta dískola
Tóra ton élegcho chánume
Tóra pu parasirthíkame
Tóra gia pes mu ti kánume
Kséro kalá pos de fovíthika egó
Kanéna rísko ke kamía ebiría
Ma omologó pos den perímena na zo
Mia tétia tréla pu tha grápsi istoría
Ma de fantástika ute gia mia stigmí
Pos tha ginósuna anágki sto kormí mu
Den to fantástika pos tha ‘suna esí
To pio megálo páthos s’ óli ti zoí mu
Tóra archízun ta dískola
Tóra pu édafos chánume
Tóra pu eroteftíkame
Tóra gia pes mu ti kánume
Tóra archízun ta dískola
Tóra ton élegcho chánume
Tóra pu parasirthíkame
Tóra gia pes mu ti kánume
|