|
Ήμουν τόσα χρόνια σ’ ένα μέρος
Που έμοιαζε μ’ αγάπη που δεν ξέρω
Άλλαζε αιώνες σ’ ένα βράδυ
Κι έφευγα μακριά χωρίς να θέλω
Ήμουν τόσα χρόνια σε μια νύχτα
Που άλλαζε φεγγάρια έβγαζε φωτιά
Πάντα περπατούσα σε χειμώνες
Το βλέμμα πάντα πίσω τα βήματα βαριά
Τώρα ζω κι αν είναι να με ψάξεις έλα τώρα
Θα σε νιώσω αλήθειες δε θα πω
Τώρα ζω κι αν είναι να περάσεις πέρνα τώρα
Θα μετρώ κομμάτια κόντρα στον καιρό
Ήμουν τόσα χρόνια σ’ ένα αντίο
Πριν να με γνωρίσω πριν να σε σκεφτώ
Τώρα περιμένω να χτυπήσεις την πόρτα
Θα κοιτάζω μα δε θα προδοθώ
Τώρα ζω κι αν είναι να με ψάξεις έλα τώρα
Θα σε νιώσω αλήθειες δε θα πω
Τώρα ζω κι αν είναι να περάσεις πέρνα τώρα
Θα μετρώ κομμάτια κόντρα στον καιρό
|
Ήmun tósa chrónia s’ éna méros
Pu émiaze m’ agápi pu den kséro
Άllaze eónes s’ éna vrádi
Ki éfevga makriá chorís na thélo
Ήmun tósa chrónia se mia níchta
Pu állaze fengária évgaze fotiá
Pánta perpatusa se chimónes
To vlémma pánta píso ta vímata variá
Tóra zo ki an ine na me psáksis éla tóra
Tha se nióso alíthies de tha po
Tóra zo ki an ine na perásis pérna tóra
Tha metró kommátia kóntra ston keró
Ήmun tósa chrónia s’ éna antío
Prin na me gnoríso prin na se skeftó
Tóra periméno na chtipísis tin pórta
Tha kitázo ma de tha prodothó
Tóra zo ki an ine na me psáksis éla tóra
Tha se nióso alíthies de tha po
Tóra zo ki an ine na perásis pérna tóra
Tha metró kommátia kóntra ston keró
|
