Πάντα αργείς και συχνά δεν έρχεσαι
κι όταν πάλι έρχεσαι, με παραμελείς.
Πρώτα οι δουλειές και μετά τα χάδια σου,
μα περνάς τα βράδια σου πιο πολύ σ’ αυτές.
Υποθέσεις έχεις κι υποθέσεις κάνω
που αργείς τις νύχτες και μένω μόνη μου.
Υποθέσεις έχεις κι υποθέσεις κάνω,
θα την βρω την άκρη πάλι μόνη μου.
Τηλεφωνώ μα δεν είσαι μόνος σου,
να μιλήσεις δεν μπορείς, δεν έχεις καιρό.
Θα βεβαιωθώ πως περνάς τον χρόνο σου,
στις δουλειές σου τις πολλές θέλω να μπλεχτώ.
Υποθέσεις έχεις κι υποθέσεις κάνω
που αργείς τις νύχτες και μένω μόνη μου.
Υποθέσεις έχεις κι υποθέσεις κάνω,
θα την βρω την άκρη πάλι μόνη μου.
|
Pánta argis ke sichná den érchese
ki ótan páli érchese, me paramelis.
Próta i duliés ke metá ta chádia su,
ma pernás ta vrádia su pio polí s’ aftés.
Ipothésis échis ki ipothésis káno
pu argis tis níchtes ke méno móni mu.
Ipothésis échis ki ipothésis káno,
tha tin vro tin ákri páli móni mu.
Tilefonó ma den ise mónos su,
na milísis den boris, den échis keró.
Tha veveothó pos pernás ton chróno su,
stis duliés su tis pollés thélo na blechtó.
Ipothésis échis ki ipothésis káno
pu argis tis níchtes ke méno móni mu.
Ipothésis échis ki ipothésis káno,
tha tin vro tin ákri páli móni mu.
|