Ήσυχο απόγευμα μιας καθημερινής
Κάθομαι και χαζεύω το κόλπο της ζωής
Αθώο απόγευμα μιας τυχαίας μέρας
Στη τζαμαρία ένα χαρτί που το παιδεύει ο αέρας.
Ήσυχο απόγευμα, μικρή εκεχειρία
Το κινητό κλειστό και δίπλα τα τσιγάρα
Σερφάρουνε μες στο μυαλό μου
Του Κώστα Ουράνη τα ποιήματα
Υπάρχουν τέσσερα μηνύματα
Μου λέει ο τηλεφωνητής
Αχ να μην τρέχει τίποτα
Να ‘ναι καλά τα νέα, να είν’ εντάξει τα μηνύματα
Αθώο απόγευμα μιας τυχαίας μέρας
Στη τζαμαρία ένα χαρτί που το παιδεύει ο αέρας.
|
Ήsicho apógevma mias kathimerinís
Káthome ke chazevo to kólpo tis zoís
Athóo apógevma mias ticheas méras
Sti tzamaría éna chartí pu to pedevi o aéras.
Ήsicho apógevma, mikrí ekechiría
To kinitó klistó ke dípla ta tsigára
Serfárune mes sto mialó mu
Tu Kósta Oiráni ta piímata
Ipárchun téssera minímata
Mu léi o tilefonitís
Ach na min tréchi típota
Na ‘ne kalá ta néa, na in’ entáksi ta minímata
Athóo apógevma mias ticheas méras
Sti tzamaría éna chartí pu to pedevi o aéras.
|