Μέσ’ από τα ξέπλεκα μαλλιά σου
πόσο με πληγώνει η ματιά σου
λες πως αποφάσισες να φύγεις
θες το παρελθόν να αποφύγεις
Όμως στάσου λίγο στάσου γύρνα πίσω
και μην κοιτάς μπροστά σου
στάσου λίγο στάσου θέλω κάτι να σου πω
κι ύστερα γεια σου
Ώπα ώπα, ώπα ώπα
σ’ αγαπώ κι ας μη σου το `πα
ώπα ώπα, ώπα ώπα
κι ας μην είμαστε όπως πρώτα
Τώρα εσύ τη πλάτη μου γυρίζεις
να φύγεις είναι εύκολο νομίζεις
το στραβό το δρόμο πήρες πάλι
πουθενά να ξέρεις δε θα βγάλει
Όμως στάσου λίγο στάσου γύρνα πίσω
και μην κοιτάς μπροστά σου
στάσου λίγο στάσου θέλω κάτι να σου πω
κι ύστερα γεια σου
Ώπα ώπα, ώπα ώπα
σ’ αγαπώ κι ας μη σου το `πα
ώπα ώπα, ώπα ώπα
κι ας μην είμαστε όπως πρώτα
|
Més’ apó ta ksépleka malliá su
póso me pligóni i matiá su
les pos apofásises na fígis
thes to parelthón na apofígis
Όmos stásu lígo stásu girna píso
ke min kitás brostá su
stásu lígo stásu thélo káti na su po
ki ístera gia su
Ώpa ópa, ópa ópa
s’ agapó ki as mi su to `pa
ópa ópa, ópa ópa
ki as min imaste ópos próta
Tóra esí ti pláti mu girízis
na fígis ine efkolo nomízis
to stravó to drómo píres páli
puthená na kséris de tha vgáli
Όmos stásu lígo stásu girna píso
ke min kitás brostá su
stásu lígo stásu thélo káti na su po
ki ístera gia su
Ώpa ópa, ópa ópa
s’ agapó ki as mi su to `pa
ópa ópa, ópa ópa
ki as min imaste ópos próta
|