Ώρα μηδέν κι εσύ μονάχος τριγυρίζεις
πες μου τι βρίζεις σε ποιον ελπίζεις
στο ίδιο θέμα αγωνίζομαι κι εγώ
να πολεμήσω ό,τι με πνίγει
και μου λέει πως να ζήσω.
Ώρα μηδέν στην θυμωμένη πολιτεία
απόψε δε μας σώζουνε τ’ αστεία.
Ό,τι πιστέψαμε το άρπαξε η μπόρα
όλα τελειώνουν ή αρχίζουν και τώρα.
Τώρα στα μάτια σου ορμάνε παρελάσεις
πως να περάσεις, να ονομάσεις
όλα τα πράγματα που χρόνια κουβαλάς.
Πως να προφτάσεις, τι να προφτάσεις
πού να βρεις μέτρα φιλικά να κουβεντιάσεις.
Τώρα στα μάτια σου γυρνάνε παραστάσεις
τα παιδικά σου χρόνια και οι φάσεις
και φορτωμένος με χιλιάδες διαδόσεις
τα όνειρά σου πως να ξεπληρώσεις.
Γίνεται θόρυβος μα τίποτα δε μένει, είμαστε ξένοι.
Νύχτες πολύχρωμες κι εγώ να προσπαθώ
να πολεμήσω ό,τι με πνίγει
και μου λέει πως να ζήσω.
Είναι ο θόρυβος που άλλαξε τον χρόνο
πιο πέρα απ’ την χαρά και απ’ τον πόνο.
Ό,τι πιστέψαμε το άρπαξε η μπόρα
όλα τελειώνουν ή αρχίζουν και τώρα.
|
Ώra midén ki esí monáchos trigirízis
pes mu ti vrízis se pion elpízis
sto ídio théma agonízome ki egó
na polemíso ó,ti me pnígi
ke mu léi pos na zíso.
Ώra midén stin thimoméni politia
apópse de mas sózune t’ astia.
Ό,ti pistépsame to árpakse i bóra
óla teliónun í archízun ke tóra.
Tóra sta mátia su ormáne parelásis
pos na perásis, na onomásis
óla ta prágmata pu chrónia kuvalás.
Pos na proftásis, ti na proftásis
pu na vris métra filiká na kuventiásis.
Tóra sta mátia su girnáne parastásis
ta pediká su chrónia ke i fásis
ke fortoménos me chiliádes diadósis
ta ónirá su pos na kseplirósis.
Ginete thórivos ma típota de méni, imaste kséni.
Níchtes políchromes ki egó na prospathó
na polemíso ó,ti me pnígi
ke mu léi pos na zíso.
Ine o thórivos pu állakse ton chróno
pio péra ap’ tin chará ke ap’ ton póno.
Ό,ti pistépsame to árpakse i bóra
óla teliónun í archízun ke tóra.
|